Πολύ πιο γρήγορη και απ' ό,τι κι εμείς περιμέναμε ήταν η επιβεβαίωση του σαββατιάτικου δημοσιεύματος του «Ρ», που ενημέρωνε για το πραγματικό «παιχνίδι» στο χώρο του ποδοσφαίρου και τις επιδιώξεις κυβέρνησης - επιχειρηματιών. Παρά τα... άσφαιρα πυρά εκατέρωθεν, οι αντιμαχόμενες (;) πλευρές συμβαδίζουν με κοινό στόχο την ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και την απόλυτη μετατροπή του σε όχημα εξυπηρέτησης οικονομικοπολιτικών συμφερόντων. Το πάλαι ποτέ λαϊκότερο των αθλημάτων με γεωμετρική πρόοδο, βάσει των κυβερνητικών επιλογών ή αν θέλετε υποταγών στις απαιτήσεις των επιχειρηματιών, εντάσσεται στη νέα τάξη πραγμάτων και γίνεται αγαθό για τους κατέχοντες.

Υπό το μανδύα της εξυγίανσης και του ενδιαφέροντος για το άθλημα οι παράγοντες ζητούν μεγιστοποίηση των κερδών (ποσοστά, φοροαπαλλαγές, είσοδο στο Χρηματιστήριο, νέα ρύθμιση χρεών). Η κυβέρνηση από την πλευρά της λέει «ναι» στην ικανοποίηση των αιτημάτων, με προϋπόθεση όμως τη δική της νίκη εντυπώσεων (αποχώρηση των διοικήσεων ΕΠΑΕ, ΕΠΟ). Το εμπόδιο για τον επίσημο «γάμο» και την κοινή συμπόρευση ήταν κάποιες αμφιβολίες, καχυποψίες και αντιθέσεις που δημιουργούν έτερες αφετηρίες (επιχειρηματικές ή εξουσιαστικές αλληλοσυγκρούσεις κλπ).

Η αντίστροφη μέτρηση όμως για τη σύγκλιση έχει ξεκινήσει. Ανθρωπος «κλειδί» ο πρόεδρος του Ηρακλή, Ευαγ. Μυτιληναίος. Επιχειρηματίας, άνθρωπος που συναγελάζεται με τον υφυπουργό, Γ. Φλωρίδη, αλλά και τον Σ. Κόκκαλη. Αρα μπορεί να βοηθήσει να «σπάσει ο πάγος». Εμμέσως πλην σαφώς, το προανήγγειλε χτες. Τι είπε: «Ο υφυπουργός έχει πολύ καλές προθέσεις, πάρα πολύ υγιείς (σσ το θέμα είναι για ποιον), δεν έχουν κανένα προσωπικό χαρακτήρα...». Κανείς επιχειρηματίας λοιπόν δεν κινδυνεύει, άρα μπορεί να συνταχθεί μαζί του... Γιατί;

«Οι προωθούμενες ρυθμίσεις αλλά κυρίως το πνεύμα διαλλακτικότητας του υφυπουργού (σσ προς τους αίτιους του νοσηρού οικοδομήματος που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο), αν επιδειχτεί και από τους υπόλοιπους παράγοντες του χώρου, τότε θα έχουμε σύντομα καλά αποτελέσματα»... Δηλαδή αντίθετα με τη διαπίστωση για τη σημερινή πραγματικότητα, «που το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έχει επιχειρηματικά και κοινωνικά απαξιωθεί», άρα δε φέρνει τα ποθητά κέρδη.