Την προσαρμογή στις ανάγκες και τις προτεραιότητες των πολυεθνικών μονοπωλίων της πολεμικής βιομηχανίας της ΕΕ σηματοδοτεί το σχέδιο νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Εθνικής Αμυνας με τίτλο «Δημόσιες συμβάσεις προμηθειών, έργων και υπηρεσιών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας (εναρμόνιση με την οδηγία 2009/81/ΕΚ) - Ρύθμιση θεμάτων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας». Σημειώνεται πως η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που σπεύδει να ενσωματώσει την εν λόγω κοινοτική οδηγία, προφανώς και λόγω της θέσης της στην κορυφή της πυραμίδας στους εισαγωγείς οπλικών συστημάτων ανάμεσα σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Μέσα από μια επίφαση κοινοβουλευτικού ελέγχου και «διαφάνειας», που καθιερώνεται στις στρατιωτικές προμήθειες, «εναρμονίζεται πλέον η εθνική με την κοινοτική νομοθεσία ώστε εξαλειφθούν οι εστίες τριβής με την ΕΕ και ιδίως με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Συγκεκριμένα, ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες στις πολυεθνικές για να κατασπαράξουν την όποια εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται: «Καταργούνται οι έννοιες της Ελληνικής Βιομηχανικής Συμμετοχής (ΕΒΣ) και της Εγχώριας Προστιθέμενης Αξίας (ΕΠΑ) που γεννούν τριβές με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ».

Ακόμα όμως και τα ερευνητικά προγράμματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων οδηγούνται στη στρούγκα των πολυεθνικών, καθώς «προβλέπεται η δυνατότητα των ενόπλων δυνάμεων να υλοποιούν προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης αμυντικού χαρακτήρα, ιδίως μέσω των Διακρατικών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων Ερευνητικής και Αναπτυξιακής Συνεργασίας. Κεντρικός στόχος της προσπάθειας είναι η δημιουργία μιας Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Αγοράς και η συγκέντρωση των πόρων για έρευνα και ανάπτυξη αντί του κατακερματισμού τους σε εθνικά προγράμματα».