Τετάρτη 11 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΤΖΕΪΜΣ ΓΟΥΑΝ
Παγιδευμένη ψυχή

Γεγονός είναι ότι ο Τζέιμς Γουάν χειρίζεται άριστα το πολύτιμο εργαλείο της τεχνικής, ώστε το αναμφισβήτητο ταλέντο του γι' αυτό το κινηματογραφικό είδος να μπορεί να βρίσκει διέξοδο και να εκφράζεται μέσα από έναν τρόπο αφήγησης που δημιουργεί τρόμο και σουσπάνς. Η παραπάνω διαπίστωση επαληθεύεται περίτρανα στο εισαγωγικό μέρος της ταινίας, ενώ πέφτουν οι τίτλοι της αρχής, όταν ο Γουάν μας ξεναγεί στον άδειο χώρο του στοιχειωμένου σπιτιού όπου πρόκειται να στεγάσει την ιστορία τρόμου που θα ακολουθήσει. Το κομμάτι αυτό συνιστά πράγματι παράδειγμα, με καθοριστική τη συνδρομή του ήχου στη σύνθεσή του.

Ηχοι απειλητικοί, μουρμουρητά ακατάληπτα, αναμεμειγμένα με υπόκωφες βαριές ανάσες και μακρινές μουσικές νότες - με αποκορύφωμα τους λαρυγγισμούς εξωτικού πτηνού του TinyTim - διαμορφώνουν αίσθηση αναμονής κάποιας ύπουλης και απροσδιόριστης απειλής έξω και πέρα από φυσικά γνωρίσματα. Η δημιουργική δουλειά της κάμερας, τα πλάνα που σβήνουν με fadeout, ο φωτισμός και κυρίως το μοντάζ συνθέτουν το σύστημα αφήγησής του, που γοητεύει και αποπλανά προκαλώντας ένοχη ευχαρίστηση. Βέβαια, όλα αυτά μέχρι ένα κάποιο σημείο. Γιατί το συγκεκριμένο φιλμ τρόμου μόνο τρόμο δεν προξενεί, μια που το «κακό» απεικονίζεται μέσα από μια γελοία προσωπογραφία.

Ακόμα δεν άδειασε τις κούτες της μετακόμισης στην καινούργια του μεγάλη μονοκατοικία το νεαρό ζευγάρι με τα τρία παιδιά και δεν άργησε να διαπιστώσει ότι το σπίτι είναι ζωσμένο από ύπουλες σκοτεινές δυνάμεις. Για να ξεφύγει απότο στοιχειωμένο περιβάλλον και να γλιτώσει τη ζωή του μεγάλου γιου που χτύπησε και βρίσκεται για μήνες σε ανεξήγητο κώμα, η οικογένεια μετακομίζει ξανά. Ομως, πολύ σύντομα το ζευγάρι αντιλαμβάνεται ότι η αιτία του κακού που τους κατατρέχει δε φωλιάζει στα σπίτια, αλλά κάπου αλλού, βαθιά στο παρελθόν κάποιου...

Η ταινία, με το που αρχίζει, σε ρίχνει στα βαθιά και σου δίνει ένα στοιχείο για την ανάγνωσή της. Η οραματική δύναμη του σκηνοθέτη Τζέιμς Γουάν και του συνδημιουργού του Λι Γουάνελ, του διδύμου που καταφέρνει να τρομοκρατεί το κοινό στα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, αποδεικνύεται εδώ ξεθυμασμένη, συγκρινόμενη με την τρανταχτή επιτυχία των προηγούμενων «Saw» και «ParanormalActivity». Ισως φταίει το βαρετό σενάριο και η σοβαρή έλλειψη αυθεντικότητας που το διακρίνει. Η ισορροπία, όμως, δεν αποκαθίσταται με συνταγές τύπου «φόβος για το φόβο», αγωνία, ανατριχίλα, βράδυ με σελήνη, συνεδρίες του εκσυγχρονισμένου εξορκιστή που δουλεύει με μηχανική υποστήριξη, αναμμένα κεριά, πόρτες που τρίζουν, τις θεατρικότατες φιγούρες των νεκρών σαν κέρινα ομοιώματα και ένα τέρας με οπλές στα πόδια, σιδερένια νύχια και κατακόκκινη φάτσα που δοκιμάζουν επί δίωρο τα νεύρα και την υπομονή του θεατή.

Παίζουν: Πάτρικ Γουίλσον, Ρόουζ Μπερν, Μπάρμπαρα Χέρσι, Λι Σάι, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2011)


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ