Κάτω από τις γέφυρες στο Μαρκόπουλο (τμήμα της Αττικής οδού) και παρά το τσουχτερό κρύο, περίπου 150 οικοδόμοι, μαζεύτηκαν χτες το πρωί, άλλοι γύρω από εστίες φωτιάς σε βαρέλια κι άλλοι γύρω από ένα μακρόστενο τραπέζι φτιαγμένο από φελιζόλ. Σ' αυτό το τραπέζι κόπηκε μια από τις πίτες του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας από τη διοίκησή του, η οποία συζήτησε με αλλοδαπούς και Ελληνες εργάτες θέτοντας στο «κατώφλι» της χρονιάς, νέους στόχους διεκδίκησης. Μαζί τους ήταν και ο γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων της επαρχίας Γκράνμα της Κούβας, Εσέλ Παντόχα Ματσάδο, ο οποίος συμμετέχει με τις ξένες αντιπροσωπείες στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

Μιλώντας στους εργαζόμενους, ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Δ. Βανδώρος τόνισε ότι, «αν το 2000 αφαιρέθηκαν από τους εργάτες δικαιώματα και κατακτήσεις, με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το 2001 επιφυλάσσει χειρότερα, για όλους τους εργαζόμενους και σε όλους τους κλάδους. Στον κλάδο των Οικοδόμων, οι μεγαλοεργοδότες θα εντατικοποιούν και θ' αυξάνουν τις ώρες, με το χαμηλότερο μεροκάματο όταν θέλουν να τελειώσει γρήγορα το έργο, ενώ θα δίνουν άδειες και ρεπό όταν δε θα έχει δουλιά. Ετσι οι εργάτες θα περιμένουν για να τους ειδοποιήσουν με ό,τι επιπτώσεις έχει αυτό και στην οικογενειακή τους ζωή». Πρόσθεσε ότι χρειάζεται «σύγκρουση, ρήξη, ανατροπή με την κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση και με τη σκληρή εργοδοσία», καλώντας τους εργάτες ενωμένα, να παλέψουν, γιατί όπως διδάσκει και η ιστορία των εργατικών αγώνων, με αίμα έχουν κατακτηθεί τα δικαιώματα.

Με μεγάλο ενδιαφέρον επίσης, άκουσαν οι εργάτες και τον Κουβανό συνάδελφό τους, ο οποίος χαιρέτισε και ευχήθηκε καλή επιτυχία στους αγώνες των εργατών για «τη διατήρηση των κεκτημένων και τη διεύρυνση των εργασιακών τους δικαιωμάτων».

Αξια λόγου η εμπειρία από τη χώρα του για τους οικοδόμους στα μεγάλα έργα. «Στη χώρα μου, είπε, τα προβλήματα τα λύνουμε με το διάλογο. Υπάρχουν εργατικά κοινοβούλια σε κάθε χώρο δουλιάς. Πριν πιάσουμε δουλιά συζητάμε τους στόχους της ημέρας, τις αδυναμίες μας. Ενωμένοι οι εργαζόμενοι, με τη δική μας εξουσία, λύνουμε τα προβλήματα». Σημαντική επίσης η προσπάθεια της «Επαναστατικής Κυβέρνησης της χώρας και των συνδικάτων στα δύσκολα χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του '90, να μη μείνει κανένας εργαζόμενος, χωρίς προστασία και δουλιά όταν μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας». Ο συνδικαλιστής αναφέρθηκε στην παγκόσμια αντίδραση και στο διεθνή ιμπεριαλισμό, αιτία των σοβαρών προβλημάτων της χώρας, μετά τη διάλυση της σοσιαλιστικής κοινότητας.

Ενδιαφέρουσες επισημάνσεις έκανε: για τη μεγάλη εξειδίκευση των οικοδόμων, για το χαμηλό δείκτη εργατικών ατυχημάτων στη χώρα του, «πρωταρχικός στόχος η προστασία του εργαζόμενου» σημείωσε, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία. Τόνισε, τέλος ότι «από το 1999 έχει αυξηθεί ο βασικός μισθός και γνωρίζει ανάπτυξη ο κατασκευαστικός τομέας. Λόγω όμως, έλλειψης χρηματοδότησης για την παραγωγή πρώτων πρώτων υλών για την οικοδομή, εμποδίζεται η μεγαλύτερη ανάπτυξη του κλάδου».

Τέλος, Ελληνες και αλλοδαποί εργάτες, μαζί με το Συνδικάτο, σε συντροφικό κλίμα, έκοψαν την πίτα για το νέο χρόνο και τους αγώνες που προμηνύει.

Ο γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων της Επαρχίας Γκράνμα της Κούβας παρευρέθηκε χτες το βράδυ σε σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών στα γραφεία του Συνδικάτου. Με την ευκαιρία της επίσκεψής του, για το συνέδριο της Ομοσπονδίας, μίλησε στους συνδικαλιστές για τη χώρα του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω των περιοριστικών νόμων των ΗΠΑ και του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Την ανάπτυξη, του οικονομικού τομέα, τα τελευταία χρόνια. Την ανάπτυξη, επίσης, του κατασκευαστικού κλάδου, όπως δείχνει η αύξηση του χτισίματος κατοικιών, τουριστικής υποδομής, νοσοκομείων, υδραυλικών έργων, αποχετευτικών έργων, αλλά και η συντήρηση κτισμάτων και κτιρίων.

Σημαντικός ο ρόλος των εργατικών συμβουλίων, των συνδικάτων, των εργαζομένων και της εκεί «Εργατικής Συνομοσπονδίας» στην προστασία και λύση του κάθε εργατικού προβλήματος.

Ο συνδικαλιστής εξέφρασε τη θετική του εντύπωση για το κύρος του Συνδικάτου, όπως το βίωσε μέσα από τις πρωινές περιοδείες και δήλωσε το κουράγιο που δίνει η προσπάθεια του ΠΑΜΕ για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.