Το ΚΚΕ καταψήφισε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο την «Εκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) το 2009» και την έκθεση για την «Ανάπτυξη της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας».

Με τις δυο εκθέσεις, το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης στο Ευρωκοινοβούλιο απαιτεί την ισχυροποίηση του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ, την ενίσχυση της στρατιωτικοποίησής της και την ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων της και του ευρωστρατού, ιδίως των «ευέλικτων» σχηματισμών μάχης και των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης - όπως αυτές που προετοιμάζει με την EUFOR Libya για χερσαίες επιχειρήσεις στη Λιβύη με καθοριστική συμμετοχή και της Ελλάδας, που ηγείται του βαλκανικού σχηματισμού μάχης - battlegroup.

Προωθεί ακόμα τη στρατηγική συμμαχία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ, καταστρώνει σχέδιο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων της ΕΕ σε ολόκληρο τον πλανήτη, με το πρόσχημα της «αντιμετώπισης κρίσεων», της «ανθρωπιστικής βοήθειας», της «πάλης ενάντια στην τρομοκρατία», με προτεραιότητα την κατάκτηση θέσεων στον οξύτατο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό που μαίνεται στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.

Με δεδομένα τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο του Κόμματος, είπε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του: «Οι Εκθέσεις για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική, την Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ και το ρόλο της στη διεθνή σκηνή, που υπερψηφίστηκαν από το μεγάλο συνασπισμό των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου - Συντηρητικούς, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθερους - στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναδεικνύουν τον βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα του, τον αντιλαϊκό του ρόλο.

Το Ευρωκοινοβούλιο, με το σχετικό ψήφισμά του, αποτέλεσε τον προπομπό και επιδίωξε να νομιμοποιήσει τον πόλεμο ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ενάντια στη Λιβύη, για τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας και τον έλεγχο των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, εν μέσω σκληρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ΕΕ, το μονοπωλιακό κεφάλαιο γίνεται επιθετικότερο, η ιμπεριαλιστική ΕΕ γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη για τους λαούς τόσο των κρατών - μελών της, όσο και ολόκληρου του κόσμου. Μοναδική λύση προς όφελος των λαών είναι η αποδέσμευσή τους από την ιμπεριαλιστική αυτή ένωση του κεφαλαίου, η διάλυσή της, προϋπόθεση για μία Ευρώπη της ειρήνης, της ισότιμης συνεργασίας και της λαϊκής ευημερίας».