Μια πολύ καλή απάντηση έδωσε χτες η Κομισιόν, για το τι ακριβώς εννοούν όταν λένε για ιδιωτικοποιήσεις και ποιους ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων.

Η Κομισιόν, λοιπόν, που υποτίθεται ότι κυνηγάει τις κυβερνήσεις που δίνουν κρατικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις που ανήκουν στο Δημόσιο, αποφάσισε για την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας ότι το Δημόσιο μπορεί να την χρηματοδοτήσει με 1,2 δισ. ευρώ, για να αποκατασταθεί, λέει, η κεφαλαιακή της επάρκεια. Τι σημαίνει αυτό; Οτι ο κάθε πιθανός μνηστήρας για την ΑΤΕ θα βρει στα ταμεία της συμπληρωματικό «ζεστό» χρήμα πάνω από 1 δισ. ευρώ.

Για να γίνει, όμως, συμφέρουσα κάποια αγοραπωλησία μετοχών της Τράπεζας και για να γίνει πιο δελεαστική η απόκτησή της, η Κομισιόν δίνει και μια οδηγία. Μέσα στα επόμενα χρόνια, η διοίκησή της πρέπει να φροντίσει ώστε να ...φτωχύνει κατά 25%. Πώς θα γίνει αυτό; Μειώνοντας τα περιουσιακά της στοιχεία.

Ετσι, έχουμε μ' ένα σμπάρο ...τρία τρυγόνια. Το πρώτο, ότι με δημόσιο χρήμα θα αυξηθούν τα κεφάλαια της τράπεζας, σε ρευστό. Το δεύτερο, ότι με ειδικές παρεμβάσεις και μείωση του ενεργητικού της, θα γίνει ακόμα φτηνότερη για τα ...κοράκια, που, στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων στο τραπεζικό σύστημα, καραδοκούν να προσθέσουν κι άλλες τράπεζες στους ομίλους τους. Το τρίτο, που είναι και το σημαντικότερο, είναι ότι με αυτού του είδους τις επιλογές, μαζί με την τράπεζα θα παραδοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο οι αγρότες και η γη τους, ενώ θα κλείσουν οριστικά όλες οι συνεταιριστικές οργανώσεις που υπάγονται στο χαρτοφυλάκιο της ΑΤΕ.