«Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Θέτει σε κίνδυνο και τον κοινωνικό ιστό και την εθνική υπόσταση. Αλλά για να αντιμετωπιστεί πρέπει να θυμηθούμε ότι η δημοκρατία είναι το καθεστώς των καθαρών λύσεων. Και επειδή η χώρα διαθέτει και κυβέρνηση και κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η όποια πρωτοβουλία μόνο από εκεί μπορεί να προέλθει. Καθαρές λύσεις, λοιπόν. Είτε η κυβέρνηση θα αποφασίσει ότι μπορεί και ότι θέλει να κυβερνήσει χωρίς προσχήματα, υπεκφυγές, προϋποθέσεις και δικαιολογίες. Αρα, θα αρχίσει να κυβερνά- με όποιο κόστος και ευθύνη αυτό συνεπάγεται. Είτε θα αποφασίσει ότι δεν μπορεί ή ότι δεν θέλει. Και στην περίπτωση αυτή οι δημοκρατίες έχουν έναν και μόνο δρόμο: τον δρόμο της κάλπης» (ο Γ. Πρετεντέρης στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

«Ζούμε ιστορικές και κρίσιμες στιγμές, αλλά χωρίς δυστυχώς να διαθέτουμε πολιτικούς ηγέτες οι οποίοι να ανταποκρίνονται στις περιστάσεις. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου παραδέχεται στα λόγια ότι χρειάζεται μια κυβέρνηση πραγματικά άξιων ανθρώπων, αλλά συνεχίζει να άγεται και να φέρεται από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και ένα στενό κύκλο αυλικών, οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα θεαματικά στον τρόπο με τον οποίο κυβερνά (...) η χώρα αρχίζει να γίνεται μη κυβερνήσιμη με τις καταλήψεις και αντιδράσεις των διαφόρων συντεχνιών να κορυφώνονται και να απειλούν την τελευταία ελπίδα ανάκαμψης, τον τουρισμό αυτού του καλοκαιριού. Οι εταίροι μας δεν θέλουν να μας αφήσουν να καταρρεύσουμε, αλλά εμείς πάλι δοκιμάζουμε την υπομονή τους και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επισπεύσουμε την κατάρρευση (...) Η μόνη λύση παραμένει ο μεν κ. Παπανδρέου να σχηματίσει μια σοβαρή κυβέρνηση ευρείας αποδοχής και να περάσει όσα χρειάζονται για να συνεχίσει η χρηματοδότηση της χώρας, ο δε κ. Σαμαράς να δώσει τη συναίνεση που απαιτούν οι στιγμές στα δύσκολα, όχι τα εύκολα. Πρέπει όμως γρήγορα να διαπιστωθεί αν είναι ικανοί για τέτοιες υπερβάσεις, αλλιώς να αποφασίσουν τη συγκρότηση μιας βραχύβιας κυβέρνησης διαχείρισης εκτάκτων συνθηκών, που θα διαπραγματευθεί με την τρόικα και θα βοηθήσει τη χώρα να περάσει τον επικίνδυνο κάβο της χρεοκοπίας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).