Στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» δημοσιεύτηκε επιστολή των ευρωβουλευτών Αλ. Αλαβάνου, Γ. Θεωνά και Μ. Μπακόπουλου για την «κοινή δράση και συσπείρωση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της Αριστεράς στη βάση των πολύμορφων προβλημάτων...». Στην επιστολή, οι τρεις ευρωβουλευτές απαριθμούν μια σειρά προβλημάτων και επικαλούνται τη συνύπαρξη ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΔΗΚΚΙ στην Ομάδα Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς - Βόρειας Πράσινης Αριστεράς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ωστόσο, και αυτή η επιστολή διαπνέεται από την «αθροιστική» αντίληψη για την ενότητα. Αντίληψη που χαρακτηρίζει ιδιαιτέρως την πολιτική του Συνασπισμού και η οποία παρακάμπτει το θεμελιώδες ζήτημα της πολιτικής βάσης επί της οποίας οικοδομείται η όποια ενότητα δράσης. Ετσι και στην επιστολή παρακάμπτεται το γεγονός της θεμελιώδους διαφοράς απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο χαρακτήρα της ολοκλήρωσής της. Φυσικά μια τέτοια αντίληψη διευκολύνει κυρίως το Συνασπισμό ο οποίος αποδέχεται και υποστηρίζει την καπιταλιστική οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ και στη συνέχεια καλεί σε ενότητα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της...

Το περιεχόμενο της επιστολής επανέφερε χτες σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Φλας» ο Γ. Θεωνάς, ο οποίος χάριν της ενότητας δήλωσε πως «δεν έχουμε δικαίωμα να προβάλλουμε τις διαφορετικότητες που έχει ο καθένας», αντίθετα προέχει όπως είπε «η κοινή δράση πάνω στα προβλήματα», ανέφερε μάλιστα ως παράδειγμα «το πρόβλημα του απεμπλουτισμένου ουρανίου» για το οποίο «θα μπορούσε να υπάρξει κοινή παρέμβαση της Αριστεράς» και «όλη η Αριστερά θα έπρεπε να παλέψει ακόμα - ακόμα να φέρει τους υπευθύνους ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου κι αν ακόμα πιστεύουμε ότι είναι και αυταπάτη, διότι αυτό το διεθνές δικαστήριο δε στήθηκε για να δικάζει τους στρατοκράτες του ΝΑΤΟ, αλλά στήθηκε για να δικάζει τα θύματα της λογικής των στρατοκρατών».

Ας παρακάμψουμε και ας αγνοήσουμε την έκκληση κοινής δράσης για μια «αυταπάτη», όπως ο ίδιος χαρακτήρισε το στόχο παραπομπής των υπευθύνων στο Διεθνές Δικαστήριο. Αναρωτιόμαστε, κοινή δράση πάνω στο «πρόβλημα» (έγκλημα θα το ονομάζαμε εμείς) εναντίον ποιων; Συμμερίζεται ο Γ. Θεωνάς την άποψη, την οποία κατά κύριο λόγο εκφράζει ο ΣΥΝ, πως υπεύθυνες είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και πως άδικα κατηγορούνται οι ευρωπαϊκές χώρες; Μπορεί κανείς στο όνομα της ενότητας, να ισχυριστεί στα σοβαρά πως χωρίς τη συμμετοχή, τη βοήθεια, τη συμφωνία των κυβερνήσεων των χωρών μελών της ΕΕ, θα ήταν εύκολη υπόθεση η πραγμάτωση του εγκλήματος; Μπορεί κανείς στο όνομα της ενότητας να κάνει «σκόντο» σε ζητήματα μείζονος σημασίας; Να (απο)προσανατολίσει τη λαϊκή πάλη στα δευτερεύοντα και ανώδυνα και να σιωπήσει για το ποιοι και γιατί δημιούργησαν το «πρόβλημα» και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ο κίνδυνος επανάληψής του στο μέλλον;