Συστηματική προσπάθεια να δείξει ότι δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση μια μέρα αφότου είχε αποδεχτεί να συγκυβερνήσει μαζί της για να υλοποιήσουν από κοινού τα πλέον βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, καταβάλλει τώρα ο Α. Σαμαράς με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές, που ζητά και ο ίδιος. Το μήνυμα που προσπάθησε να περάσει, μιλώντας χτες στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ ήταν ότι «δεν είμαστε ίδιοι με το ΠΑΣΟΚ», φράση που επανέλαβε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.

«Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να μας εμφανίσει ίδιους με την κυβέρνηση, με τις ίδιες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Καλλιεργείται επίμονα το "όλοι ίδιοι είναι". Αυτή είναι η πιο ύπουλη προπαγάνδα: Ε, λοιπόν, δεν είμαστε όλοι ίδιοι!», τόνισε χαρακτηριστικά. Την ίδια ώρα όμως, καυχιόνταν ότι ως «αντιπολίτευση» πρόσφερε απλόχερη στήριξη και συναίνεση στην ψήφιση και υλοποίηση των πιο βάρβαρων μέτρων και των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων του μνημονίου, ενώ συμφωνεί και πλειοδοτεί με την ουσία των μέτρων του μεσοπρόθεσμου.

«Δεν κατεβάσαμε τον κόσμο στους δρόμους, όπως έκανε ανέκαθεν το ΠΑΣΟΚ. Δεν διστάσαμε να προσφέρουμε συναίνεση στο ΠΑΣΟΚ, ακόμα και χωρίς να μας το ζητήσει (...), δεν διστάσαμε να ψηφίσουμε πολλά νομοσχέδια που έφερε το ΠΑΣΟΚ για ψήφιση», καυχήθηκε, ενώ το «όχι» στο μνημόνιο το δικαιολόγησε επειδή θεωρούσε ότι δεν είναι αποτελεσματικό για να επιτευχθούν οι στόχοι που θέτει και με τους οποίους βέβαια συμφωνεί πλήρως.

Ακριβώς αυτούς τους στόχους θέλει να πετύχει με την πρόταση για «επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου», στη βάση των φιλομονοπωλιακών προτάσεων που περιλαμβάνει η πρόταση της ΝΔ για «επανεκκίνηση της οικονομίας» ("Ζάππειο 2"). «Θέλουμε την αλλαγή των όρων του μνημονίου, θέλουμε την αλλαγή της πολιτικής αυτής, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε το ταχύτερο τη δημοσιονομική εξυγίανση. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε το ταχύτερο στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και τις αποκρατικοποιήσεις. Για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε το ταχύτερο τις διαρθρωτικές αλλαγές», υπογράμμισε, πλειοδοτώντας σε επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εκτίμησε μάλιστα ότι η επαναδιαπραγμάτευση αυτή θα γίνει πράξη «είτε αν στηριχθεί από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας είτε αν τη στηρίξει μια νέα κυβέρνηση με νέα ισχυρή εντολή». Από τη σκοπιά αυτή, αντιμετώπισε ως «ιστορική ευκαιρία» την πρόταση του πρωθυπουργού για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», επισημαίνοντας ότι ο Γ. Παπανδρέου στις τηλεφωνικές συνομιλίες που είχε μαζί του «κάθε άλλο παρά αρνήθηκε την πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση», ενώ αποδέχθηκε και την πρόταση να μην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός στην κυβέρνηση συνεργασίας.

Από την πλευρά του, είπε ότι αποδέχθηκε τη λογική του επιχειρήματος του πρωθυπουργού ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας να είναι βραχύβια γιατί αυτό θα οδηγούσε «σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που θα κάνει κακό στην οικονομία». Γενικά, είπε ότι στις συνομιλίες με τον πρωθυπουργό «δεν υπήρξαν σημεία τριβής» και γι' αυτό επέκρινε τον πρωθυπουργό γιατί «απέρριψε μόνος του, αυτό που είχε προτείνει ο ίδιος ή είχε αποδεχθεί ο ίδιος». Στο διά ταύτα, εξέφρασε την απογοήτευσή του γιατί «χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία, για αληθινή συναίνεση όχι μόνο μεταξύ των κομμάτων, αλλά ανάμεσα στα κόμματα και την κοινωνία», αποδίδοντας τις ευθύνες στο ότι «ο πρωθυπουργός δεν άντεξε τις πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματός του».