Ο Σύλλογος Φίλων Ελληνικής, Λαϊκής, Ρεμπέτικης και Παραδοσιακής Μουσικής, αύριο (9μμ, είσοδος ελεύθερη) στη Μονεμβάσια (Πλάκα Λακωνίας), θα πραγματοποιήσει συναυλία - αφιέρωμα στον κορυφαίο δημιουργό του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού Γιάννη Παπαϊωάννου, με αφορμή τη συμπλήρωση 39 χρόνων από το θάνατό του, σε τροχαίο, χαράματα στις 3/8/1972, γυρίζοντας μετά τη δουλειά στα Βασιλικά της Σαλαμίνας.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ένας από τους θεμελιωτές και κύριους εκφραστές του λαϊκού μας τραγουδιού, γεννήθηκε στις 18 Γενάρη του 1913, στην Κίο της Προποντίδας. Δίχρονος ορφάνεψε από πατέρα κι επτά χρόνια αργότερα έζησε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εγκαταστάθηκε με τη μητέρα και τη γιαγιά του στις Τζιτζιφιές, όπου ζούσαν οι θείοι του και η υπόλοιπη οικογένεια.

Από μικρός βγήκε στη βιοπάλη. Δούλεψε ως ψαράς, ως μαραγκός, σε συνεργείο αυτοκινήτων και σε οικοδομές. Η φτώχεια τον εμπόδισε να συνεχίσει το σχολείο.

Το 1928 άρχισε να φυσά μια φυσαρμόνικα. Την επαγγελματική σχέση του με τη μουσική τη «χρωστά» στο ποδόσφαιρο. Επειτα από ένα σοβαρό τραυματισμό του, η μητέρα του του δώρισε ένα μαντολίνο για να σταματήσει το ποδόσφαιρο.

Η ζωή του άλλαξε, όταν μια μέρα άκουσε σε μια ταβέρνα «Το μινόρε του τεκέ» του Γιάννη Χαλκιά. Ηταν η πρώτη φορά που άκουγε μπουζούκι. Το ερωτεύτηκε και το υπηρέτησε πιστά μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο πάλκο πρωτανέβηκε το 1933. Στη σαραντάχρονη πορεία του έγραψε πάνω από 800 τραγούδια, περιόδευσε σε Ελλάδα και Αμερική, και ανέδειξε μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών, μουσικών και τραγουδιστών. «Η Φαληριώτισσα», «Βαδίζω και παραμιλώ», «Καπετάν Αντρέα Ζέππο», «Πριν το χάραμα», «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» είναι μερικά μόνο από τα διαχρονικά τραγούδια του που άφησε ως κληρονομιά.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα τα χαράματα της 3ης Αυγούστου 1972, καθώς μετά τη δουλειά πήγαινε στα Βασιλικά της Σαλαμίνας.