-- Υπάρχει μια γενικότερη πολιτική γεωστρατηγική, θα την χαρακτήριζα εκτίμηση. Εχουμε το κραχ του '29, με το οποίο πολλοί βλέπουν ομοιότητες στην Αμερική σήμερα. Το κραχ του '29 τελείωσε με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου. Ηχούν τα τύμπανα γεωστρατηγικά του πολέμου;

-- Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε. Το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε άλλη φάση. Ούτε το newdeal του Ρούσβελτ, ούτε τα σχέδια Μάρσαλ μπορούν να τιθασεύσουν τις αντιφάσεις που έχει το σύστημα, τη σαπίλα του και τις αντιθέσεις ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Πιθανόν να περάσουμε μια φάση που φαινομενικά η κρίση έχει ξεπεραστεί. Αλλά θα υποβόσκει νέα κρίση.

Αυτό λέμε, είναι σε άλλη φάση. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 με την κρίση που την είπαν πετρελαϊκή διαπιστώθηκε - και αυτό δεν το λέει μόνο το ΚΚΕ, το λένε και σοβαροί αναλυτές - ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να ξεπερνάει την κρίση με τον τρόπο που την ξεπέρναγε πριν. Αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να συνειδητοποιηθεί και πιστεύω ότι αυτό το στοιχείο θα αποτελέσει και εγερτήριο για τους λαούς.

Οταν είπα στην αρχή προβλεπόμενες και απρόβλεπτες εξελίξεις, είναι και η όξυνση των τοπικών πολέμων. Αυτά που γίνονται στη Λιβύη, αυτά που γίνονται στη Συρία, στο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι τυχαία. Και βεβαίως σε τέτοιες περιστάσεις αξιοποιούνται εστίες που υπέβοσκαν, που ήταν κρυμμένες, προϋπάρχουσες, αλλά δημιουργούνται και νέες. Βεβαίως και οι πολεμικές αναμετρήσεις είναι μέσα. Οι πολεμικές αναμετρήσεις τώρα γίνονται σε τοπικό περιφερειακό επίπεδο, πίσω όμως είναι οι αναμετρήσεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Και δεν είναι τυχαίο, αυτές τις μέρες πέρασε από τη Βουλή η πλήρης ενσωμάτωση της Ελλάδας στον κοινό επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ. Αρχίζουμε με έδρα την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Ρουμανία και είδατε τι περιεχόμενο έχουν. Ποιος απειλεί αυτή τη στιγμή τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ; Υπάρχει κάποιος που τις απειλεί; Ποιος; Ο Καντάφι, η Σομαλία; Είναι αστεία αυτά. Οι απειλές είναι μεταξύ τους, μεταξύ των ισχυρών δυνάμεων. Αλλά προσχήματα μπορούν να βρεθούν πάρα πολλά.

Και οι περιφερειακοί πόλεμοι είναι μορφή πολέμου, που οι κύριοι αντίπαλοι είναι οι ιμπεριαλιστές. Διεκδικούν αγορές και κάνουν τοπικούς πολέμους για να πετύχουν. Και κάνουν και οι ίδιοι άμεσους πολέμους, αλλά ενώ τους κάνουν όλοι μαζί, δεν βλέπετε τι κάνουν στη Λιβύη, τσακωμός η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Γερμανία κάνει την ουδέτερη, αλλά βάζει τα κεφάλαια. Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να αποκλείσει όξυνση των πολεμικών επιχειρήσεων. Και η Ελλάδα είναι μέσα σε αυτό το χώρο. Γεωγραφικά εδώ είμαστε.