ΠΑΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Ενιαίος φορέας τσιμεντοβιομηχανίας σε μια λαϊκή εξουσία - οικονομία
Σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ κάνει λόγο για προσφιλή αντεργατική πολιτική της εταιρείας που στοχεύει στην εξυπηρέτηση των κερδών της και επισημαίνει: «Τα σχέδια συρρίκνωσης της παραγωγής τσιμέντου του εργοστασίου ΑΓΕΤ - ΗΡΑΚΛΗΣ του ομίλου LAFARGE, που είναι μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες που λυμαίνονται κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων από την παραγωγή και εμπορία τσιμέντου σε ολόκληρο τον κόσμο, προκαλεί έντονες ανησυχίες για το μέλλον της τσιμεντοβιομηχανίας στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, όσο για τους εκατοντάδες εργαζόμενους σ' αυτή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος όμιλος, παρακολουθώντας και πολύ περισσότερο ρυθμίζοντας τον παγκόσμια αγορά τσιμέντου, προβαίνει σε αναστολή λειτουργίας των παραγωγικών μονάδων, σε οικειοθελείς απολύσεις, σε μείωση μισθολογικού κόστους με την εκχώρηση σε εργολάβους κομματιών της παραγωγής κ.ά.».
Η Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ καταγγέλλει επίσης το εργοδοτικό σωματείο στο εργοστάσιο στο Βόλο, το οποίο, όπως σημειώνει, «στα πλαίσια της κοινωνικής και εργασιακής ειρήνης δέχτηκε από κοινού με την εταιρεία να μην προσφύγουν στην καταγγελία της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κάνοντας πλάτες στην τακτική της εταιρείας και στα «παιχνίδια» της LAFARGE για τη διασφάλιση των κερδών της».
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους «να βγάλουν συμπεράσματα για την πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και για το πού οδηγεί η εκχώρηση και η ιδιωτικοποίηση παραγωγικών μονάδων από πολυεθνικές και μονοπώλια. Να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης και το τι θα σημάνει η παραπέρα ιδιωτικοποίηση μονάδων στρατηγικής σημασίας με τα μέτρα των μνημονίων που εκποιούν τον πλούτο της χώρας, την περιουσία του εργαζόμενου λαού».
Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Τα κέρδη της ΑΓΕΤ - LAFARGE είναι αμύθητα και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχτούν οποιαδήποτε επιχειρήματα για "τυχόν δύσκολες συγκυρίες", λόγω της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι και στην τσιμεντοβιομηχανία, εγκαταλείποντας τις αυταπάτες, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι κερδοφορία για το κεφάλαιο και δικαιώματα στη δουλειά, δεν πάνε ποτέ μαζί.
Η μόνη λύση που συμφέρει τους εργαζόμενους και πρέπει να στηρίξουν είναι ο ενιαίος δημόσιος φορέας Τσιμεντοβιομηχανίας σε μια λαϊκή εξουσία - οικονομία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και όπου ο κεντρικός σχεδιασμός στην παραγωγή τσιμέντου θα ακολουθεί τις αυξημένες απαιτήσεις που υπάρχουν στον τομέα των κατασκευών στη χώρα μας για τη κάλυψη των αναγκών σε λαϊκή κατοικία και σε δημόσια έργα».