Η αφήγηση και το οπτικό ύφος της ταινίας κλασικό, άμεσο, φυσικό και ρεαλιστικό προτάσσει μια αυθεντική ατμόσφαιρα τόσο δημοσιογραφικής, όσο και ερωτικής υπόθεσης που κοχλάζει, μια που όλα γίνονται με ταχύτητα και ένταση φωτός. Πρόκειται για ένα πραγματικό διαμάντι του κλασικού Χόλιγουντ, υπόδειγμα σχεδόν για πλήθος ταινιών, με δημοσιογραφικά θέματα, όπου ο πόλεμος των ανταγωνιστών μετουσιώνεται σε πόλεμο των δύο φύλων με τρόπαια το «scoop» αφ' ενός και τον έρωτα αφ' ετέρου.

Ο Χοκς πραγματεύεται τυπικά αμερικανική θεματολογία, τον ενδιαφέρει η κατασκευή σκληρών, λειτουργικών αφηγήσεων που ενσωματώνουν την προσωπική του ηθική του επαγγελματία, το ήρεμο θάρρος και τον αυτοσεβασμό. Το όραμά του για τον κόσμο είναι κατά βάση κωμικό και έχει βαθύτερες ρίζες σε μια ουσιαστική ανθρωπιά που σπάνια συναντάται στις ταινίες άλλων σκηνοθετών. Ανθρωπιά που επιτρέπει στους χαρακτήρες να θριαμβεύουν τελικά πάνω στο απάνθρωπο περιβάλλον, μέσα στο οποίο ζουν. Ενα μέρος της κωμικής αίσθησης του Χοκς απορρέει από την ευχέρεια που διαθέτει ως προς το να αντιστρέφει καταστάσεις και να δημιουργεί χαρακτήρες με αυθεντική ελαστικότητα, ανθεκτικότητα, αλλά κυρίως συνοχή που είναι προϊόν του γεγονότος ότι οι χαρακτήρες αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι... Η επιβίωσή τους, επίσης, εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό από το ότι γνωρίζουν καλά το φυσικό κόσμο που τους περιβάλλει, από το ότι έχουν συναίσθηση της θέσης τους και κατ' επέκταση ξέρουν πώς να προσαρμόζονται στην κάθε κατάσταση. Η προσαρμοστικότητά τους αυτή τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν οτιδήποτε διαθέτουν ώστε να κυριαρχούν στον κόσμο τους.

Παίζουν: Κάρι Γκραντ, Ρόζαλιντ Ράσελ, Ραλφ Μπέλαμι, Τζιν Λόκχαρτ, Πόρτερ Χολ, Κλιφ Εντουαρντς κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1940).