Απόλυτα σύμφωνη με τις αιτιάσεις των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών, σχετικά με την επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, εμφανίζεται η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), η οποία αν και επικαλείται μεταξύ άλλων την επιβάρυνση των καταναλωτών, ζητά από την κυβέρνηση να εξετάσει ... «εναλλακτικά φορολογικά μέτρα» που θα απαλλάξουν από τα βάρη τους... αναξιοπαθούντες επιχειρηματίες - παραγωγούς. Η ΡΑΕ σημειώνει ότι ο Ειδικός Φόρος «επιφέρει σημαντική αύξηση του κόστους στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας», υποστηρίζοντας ότι «το κόστος αυτό θα επιβαρύνει αργά ή γρήγορα, τους τελικούς καταναλωτές, μέσω ανάλογης αναπροσαρμογής των τιμολογίων λιανικής» και κάνει λόγο για «σημαντική επιβάρυνση των νοικοκυριών». Αυτό προϋποθέτει βεβαίως κυβερνητική απόφαση αναπροσαρμογής των τιμολογίων και ήδη φέρεται η ΔΕΗ να έχει προτείνει αύξηση του τέλους ΥΚΩ (υπηρεσιών κοινής ωφέλειας), ώστε να απαλλαχθούν οι παραγωγοί φυσικού αερίου από τις υποχρεώσεις τους. Στο μεταξύ πλήττονται κυρίως οι εξαγωγές των ιδιωτών.

Η νέα αρνητική επίπτωση της φορομπηχτικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι δεδομένο ότι θα επιβαρύνει τα νοικοκυριά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επειδή έτσι ακριβώς λειτουργεί το θεσμικό πλαίσιο που σχεδίασαν και υλοποίησαν ΕΕ και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ- ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια. Απλώς, οι ιδιώτες παραγωγοί ...βιάζονται για να διασφαλίσουν τα υπερκέρδη τους. Η ΡΑΕ σημειώνει ότι «η συσχέτιση της τιμής λιανικής με το υποκείμενο κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη λειτουργία υγιούς ανταγωνισμού, για την επίτευξη βέλτιστων τιμών για τον τελικό καταναλωτή, καθώς και για τη βιωσιμότητα όλων των φορέων, δημόσιων και ιδιωτικών, που δραστηριοποιούνται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας».

Η συγκεκριμένη «ανάγκη» υπάρχει όμως, μόνο και μόνο επειδή ιδιωτικοποιήθηκε ο ενεργειακός τομέας, καθώς μια καθ' όλα δημόσια επιχείρηση θα μπορούσε να απορροφήσει επιπλέον κόστη, ασκώντας κοινωνική πολιτική και περιορίζοντας το κέρδος της. Επιπρόσθετα, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης φυσικού αερίου δεν αποτελεί «αντικειμενική» επιβάρυνση του κόστους, αλλά τεχνητή, ως αποτέλεσμα κυβερνητικής απόφασης.

Η ΡΑΕ υιοθετεί απόλυτα τα επιχειρήματα των ιδιωτών παραγωγών, όπως εκφράστηκαν και με επιστολές τους προς το υπουργείο Οικονομικών. Δηλώνει ότι η επιβολή του φόρου «σε ένα καύσιμο μόνο, αλλοιώνει ασύμμετρα το μεταβλητό κόστος παραγωγής» και «οδηγεί σε μεταβολή του μείγματος καυσίμου που χρησιμοποιείται στην ηλεκτροπαραγωγή».

Εξηγεί επίσης ότι: η αύξηση του κόστους για τις μονάδες φυσικού αερίου έχει ως συνέπεια την αύξηση της χονδρικής τιμής, που επηρεάζεται από αυτές τις μονάδες στο 40% των ωρών. Με αυτή την αυξημένη τιμή αγοράζουν οι προμηθευτές (ΔΕΗ και ιδιωτικές εταιρείες) το σύνολο της ενέργειας που χρειάζονται. Οι εταιρείες φυσικού αερίου καλύπτουν το κόστος τους, αλλά οι άλλες εταιρείες παραγωγής και οι εισαγωγείς κερδίζουν πολύ περισσότερο, αφού πουλάνε ακριβά ενέργεια που αγόρασαν ή παρήγαγαν πολύ φτηνότερα, από λιγνίτη, εισαγωγές, υδροηλεκτρικά. Αντίστοιχα, οι παραγωγοί με φυσικό αέριο δεν μπορούν να εξάγουν με τις ακριβότερες τιμές. Αυτή η διαδικασία, σύμφωνα με τη ΡΑΕ, θα έχει ως συνέπεια, ο καταναλωτής να κληθεί («μέσω των τιμολογίων προμήθειας, που δυνητικά θα πρέπει να προσαρμοστούν») να πληρώνει και το κόστος του Ειδικού Φόρου και πρόσθετα ποσά για τα κέρδη των λοιπών παραγωγών και εισαγωγέων.

Η ΡΑΕ κρίνει ότι ο φόρος «θα επιφέρει στον τελικό καταναλωτή δυσμενείς επιπτώσεις πολλαπλάσιες συγκριτικά με το εφαρμοζόμενο μέτρο» και ζητά νέα ρύθμιση «στη βάση ενός δικαιότερου και περισσότερο αποτελεσματικού κατανεμητικού μηχανισμού, που θα ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις στον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας, στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, και κυρίως στον τελικό καταναλωτή».