ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

«Μείωση των εσόδων από τον τουριστικό τομέα, επιβράδυνση της ροής κεφαλαίων και της εισροής χρημάτων από τους μετανάστες, αλλά και αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών σε μια προσπάθεια να κατευναστεί η κοινωνική αναταραχή», προβλέπει το ΔΝΤ, στην ετήσια έκθεσή του για τις αραβικές χώρες, που βίωσαν τους τελευταίους μήνες λαϊκές διαμαρτυρίες και ανατροπές καθεστώτων (ανατροπές που έγιναν από δυνάμεις αστικές που πήραν τη θέση τους για να διαχειριστούν το καπιταλιστικό σύστήμα). Σύμφωνα με την έκθεση, λίγο καλύτερα θα είναι τα πράγματα για τις χώρες που εξάγουν πετρέλαιο, αλλά για τις χώρες που εισάγουν πετρέλαιο «οι προοπτικές, κατά το ΔΝΤ, είναι πολύ μέτριες, κυρίως για την Αίγυπτο, τη Συρία και την Τυνησία», για τις οποίες προβλέπει ανάπτυξη +1,5% για το 2011 και +2,5% το 2012 χάρη σε μια μικρή αύξηση των επενδύσεων.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τη Συρία, της οποίας το ΑΕΠ σε πραγματικούς όρους θα μειωθεί κατά -2% φέτος, ενώ το 2010 παρουσίαζε αύξηση +3,2%. Στην Αίγυπτο προβλέπεται ότι η ανάπτυξη θα πέσει στο -1,2% φέτος και θα φτάσει το 1,8% το 2012, ενώ πέρσι ήταν +5,1%. Για την Τυνησία, το ΔΝΤ κρίνει ότι το ΑΕΠ θα σημειώσει άνοδο +3,9% το 2012.

Βέβαια, στις αντίστοιχες προηγούμενες εκθέσεις του, το ΔΝΤ εξήρε την οικονομική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων, των μισθών πείνας και της εξαθλίωσης των εργαζομένων που ακολουθούσαν τα αυταρχικά καθεστώτα που ανατράπηκαν. Ας μην ξεχνά κανείς ότι η Τυνησία, υπό τον Μπεν Αλι, χαρακτηριζόταν ως «παράδειγμα προς μίμηση» για την οικονομική της ανάπτυξη, που βέβαια ήταν μόνο νούμερα για το κεφάλαιο, αλλά όχι για τους εργαζόμενους και οδήγησε σε απόγνωση την πλειοψηφία της νεολαίας, με χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις αυτοπυρπόλησης που ήταν η σπίθα του ξεσπάσματος της λαϊκής αγανάκτησης που βεβαίως χειραγωγήθηκε από την αστική τάξη, για να εξελιχθεί σε αλλαγή του προσωπικού του κεφαλαίου.