Η Τ.Ζ. εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος και μιλά στο «Ρ» για το αδιέξοδο που βιώνει.

«Εχω οργιστεί με αυτό που γράφει στο ειδοποιητήριο, ότι τους οφείλουμε 339 ευρώ. Και μας εμπαίζουν γράφοντας ακόμα, πως άμα τα πληρώσεις τοις μετρητοίς, σου κάνει και 16 ευρώ έκπτωση! Δεν υπάρχουν αυτά τα λεφτά για να τα δώσουμε. Δεν χρωστάμε τίποτα. Εγώ θα το δώσω μαζί με τους συναδέλφους μου στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Το θέμα είναι να μαζευτούν χιλιάδες χαρτιά με το χαράτσι και να πάμε να τους τα πετάξουμε, διότι θα βρίσκουν πάντα κάτι για να μας βάζουν να πληρώνουμε. Τέρμα!».

«Με 28 χρόνια δουλειάς παίρνω μισθό 1.200 ευρώ κι ο σύζυγός μου εργάζεται σχεδόν 35 χρόνια και παίρνει 800 ευρώ μισθό, μετά και από μείωση του ωραρίου τους σε 6 ώρες δουλειά τη μέρα. Μετά από τόσα χρόνια δουλειά πήραμε ένα στεγαστικό δάνειο και αγοράσαμε ένα σπίτι 30 χρόνων 84 τ.μ. και πληρώνουμε μηνιαία δόση 493 ευρώ. Θέλουμε πάνω από 400 ευρώ το 4μηνο για ρεύμα, διότι τα δημοτικά τέλη στο Δήμο Αθηναίων - μένουμε στα Κάτω Πατήσια - είναι στα ύψη. Βάλε το νερό, το τηλέφωνο, γύρω στα 80 ευρώ τη βδομάδα για σούπερ μάρκετ και λαϊκή αγορά... Δεν έχουμε πάει ποτέ μας ένα θέατρο, στην ταβέρνα έχουμε να πάμε πάνω από 1 χρόνο. Ο,τι βγάζουμε τα ξοδεύουμε ίσα ίσα για να ζήσουμε. Φέτος κάναμε διακοπές στο χωριό του άντρα μου, γιατί κόπηκαν τα εισιτήρια Κοινωνικού Τουρισμού. Μπήκανε εισοδηματικά κριτήρια και το εισόδημά μας θεωρείται ..."υψηλό". Και σκέψου, αυτή είναι η κατάσταση σε μια οικογένεια που δουλεύουμε όλοι και πάλι πρέπει να κάνουμε τόσες θυσίες για να τα βγάλουμε πέρα... Ο γιος μου, 28 χρονών έχει δουλειά, αλλά μένει μαζί μας γιατί "δε βγαίνει" να συντηρεί ένα σπίτι μόνος του».