«Οι απειλές και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης είναι βουτηγμένοι στην κοινοτοπία της συνεχούς επανάληψης ενός τρομοκρατικού σεναρίου, που αδιάλειπτα επαναλαμβάνεται με αφορμή κάθε επικαιροποίηση της συμφωνίας που έκανε το ΠΑΣΟΚ με την τρόικα. Μια συμφωνία που (...) πέτυχε να λιώσει τα λαϊκά νοικοκυριά, από τα οποία τώρα ζητούνται κι άλλες υποχωρήσεις. Βέβαια, για ένα τέτοιο χρέος σαν κι αυτό που δημιούργησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, προκειμένου να αυξάνουν τα δισεκατομμύρια και την κυριαρχία τους οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες, τα μονοπώλια, ο λαός δεν έχει καμιά ευθύνη, δεν το δημιούργησε, δε χρωστά του χρωστάνε, δεν το αναγνωρίζει.

(...) Απώτερος στόχος της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της τρόικας είναι, με αφορμή το χρέος και στη βάση των απειλών ότι η χώρα θα πτωχεύσει, να εφαρμόζουν στρατηγική ολοένα και περισσότερων, πιο σκληρών, αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, για την ενίσχυση της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, κάτι που θα επιτρέψει στο κεφάλαιο, αυξάνοντας την εκμετάλλευση, να ξεπεράσει ευκολότερα και γρηγορότερα την οικονομική κρίση, να περάσει σε περίοδο ανάκαμψης, σε ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη μαζική χρεοκοπία των λαϊκών νοικοκυριών (...) στόχο έχουν να κάνουν πιο ελκυστικές τις επιχειρηματικές επενδύσεις, προσφέροντας στο κεφάλαιο ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη (...) γι' αυτό πασχίζει και η κυβέρνηση, εκεί αποβλέπουν τα μέτρα που καθημερινά ανακοινώνει.

(...) Αυτή τη φορά, τώρα που η αγανάχτηση του κόσμου έχει φουντώσει και δύσκολα βρίσκεις άνθρωπο που να μη βράζει μέσα στην οργή και την αγανάχτηση, αυτή τη φορά που τα περιθώρια έχουν στενέψει ασφυκτικά, οι απειλές και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσουν. Χρέος όλων μας είναι να συνειδητοποιήσουμε τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων, ώστε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να ενισχύσουμε τους ταξικούς αγώνες, την πάλη για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων για μια άλλη, τη λαϊκή εξουσία» (από το κύριο άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).