Η αναγκαία και χρήσιμη για τους εργαζόμενους αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών, μεταξύ αυτών και των ΑΠΕ, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από έναν ενιαίο, κρατικό φορέα ενέργειας, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής. Αυτή την ξεκάθαρη θέση καταθέτει στο λαό η Οργάνωση Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με αφορμή τις προωθούμενες επενδύσεις για την κατασκευή και λειτουργία αιολικών πάρκων στην περιοχή και τη στάση του Περιφερειακού Συμβουλίου και των δήμων της περιοχής.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, στην τελευταία του συνεδρίαση, απέφυγε να πάρει θέση για τις επενδύσεις ιδιωτών σε Αιολικά Πάρκα στην περιοχή Βούρινος της Κοζάνης, προκειμένου να μη φορτωθεί το πολιτικό κόστος, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ξεσηκωθεί και αγωνίζονται για να μην προχωρήσουν τα σχέδια. Ο περιφερειάρχης πρότεινε να δοθεί παράταση στη συζήτηση προκειμένου η Αναπτυξιακή Κοζάνης (ΑΝ.ΚΟ.) να γνωμοδοτήσει για χωροταξικό εγκατάστασης ΑΠΕ, αν και ήδη η περιφέρεια έχει γνωμοδοτήσει θετικά στο πρόσφατο παρελθόν, για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή, χωρίς ενεργειακό και χωροταξικό σχεδιασμό. Μάλιστα επενδύσεις υλοποιούνται σε περιοχή χαρακτηρισμένη ως NATURA 2000.

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι του ΚΚΕ ανέδειξαν τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει για το λαό η πολιτική της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας και η παράδοσή της στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις, η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ σημειώνει πως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στα πλαίσια της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας αποτελούν για τους μονοπωλιακούς ομίλους μια νέα πηγή κερδοφορίας και επένδυσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων ακόμη και αν άμεσα πλήττουν τη ζωή μας.

Σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Το ΚΚΕ αγωνίζεται άμεσα ενάντια στην εγκατάσταση ιδιωτικών αιολικών πάρκων που σχεδιάζονται και λειτουργούν με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες στον τομέα ενέργειας.

Η αναγκαία και χρήσιμη για τους εργαζόμενους αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών (π.χ. λιγνίτης, νερά, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), προσδιορίζοντας τις κατάλληλες χρήσεις - περιοχές - τεχνολογίες, μεγέθη, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από έναν ενιαίο, κρατικό φορέα ενέργειας, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής.

Αυτή η λύση προϋποθέτει ο λαός να εγκαθιδρύσει τη δική του εξουσία και να μετατρέψει σε λαϊκή κρατική περιουσία όλες τις υποδομές, τους σταθμούς παραγωγής και τις εγχώριες ενεργειακές πηγές. Ο φορέας που προτείνουμε, θα μπορέσει να εντάξει την αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας στο πλαίσιο ενός κεντρικού ενεργειακού σχεδιασμού που θα συνδυάζει αρμονικά:

• Τη διασφάλιση φτηνής παροχής ενέργειας για τις λαϊκές ανάγκες, τη μείωση του κόστους παραγωγής ενεργειακού προϊόντος.
• Την ασφάλεια εργαζομένων και κατοίκων, την προστασία του περιβάλλοντος.
• Τη μείωση του βαθμού εξάρτησης της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα.
• Την ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών, εγχώριων βιομηχανικών κλάδων, ερευνητικής δραστηριότητας, με μοχλό τα έργα και τη δραστηριότητα του ενεργειακού τομέα.

Με βάση αυτά τα βασικά κριτήρια, ο κρατικός φορέας θα επιλέξει:

Τις κατάλληλες τοποθεσίες για λειτουργία αιολικών πάρκων.

Την τεχνολογία και το μέγεθος του αιολικού πάρκου».