«Αξιωματική αντιπολίτευση η αριστερά», διαλαλεί από το πρωτοσέλιδό της χτες η «Αυγή» και, με αφορμή τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες της ότι ήρθε η ώρα να πάρει κοινοβουλευτική υπόσταση το «αντιμνημονιακό» μέτωπο που οραματίζεται. Στην ίδια πάνω - κάτω αντίληψη, οδηγεί και το χτεσινό σχόλιο της «Ελευθεροτυπίας», που ξαφνικά την έπιασε ο πόνος για το ΚΚΕ και γράφει ότι, βάσει του Κανονισμού της Βουλής, το ΚΚΕ κατέχει πλέον θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης και γι' αυτό στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης πρέπει να απαντήσει η Αλέκα Παπαρήγα. «Η λύση για να βγει η κοινωνία όρθια από την κρίση περιλαμβάνει τη σύμπραξη όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων που θα μπορέσουν να συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο απέναντι στην ασκούμενη πολιτική και θα βρουν κοινή πολιτική και προγραμματική βάση. Διαιρέσεις - αρχηγισμοί, παραγοντισμοί είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Σύντομα θα έχουμε εκλογές. Ας προσπαθήσουμε μέχρι τότε να επεξεργαστούμε προτάσεις πάνω σε συγκεκριμένες αρχές και να πορευτούμε όλοι μαζί», γράφει η «Αυγή». Για να βγει η κοινωνία όρθια, πρέπει ο λαός, σε ενιαίο μέτωπο, να ανατρέψει τη νέα συγκυβέρνηση, με οργανωμένη ταξική πάλη να βάλει σοβαρά εμπόδια στην πολιτική που αυτή εκφράζει. Χρειάζεται να παλέψει για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, παραμερίζοντας από το δρόμο του και τα αναχώματα τύπου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που, με κούφιο αντιμνημονιακό λόγο, προσπαθούν να βάλουν το λαό να διεκδικεί μαζί με το κεφάλαιο φθηνότερα δάνεια από την ΕΕ και να παλεύει για να μείνει η χώρα πάση θυσία στην Ευρωζώνη, όπως θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Για να ευημερήσει ο λαός, πρέπει όλες οι θυσίες του να κατατεθούν στην ένταση της ταξικής πάλης, την οποία εχθρεύεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που ζητάει να μη διαρραγεί η κοινωνική συνοχή, ζητάει δηλαδή ταξική συνεργασία. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αναχώματα του οπορτουνισμού είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του για το λαό. Οσο για τον καημό τους για την αξιωματική αντιπολίτευση, αυτός βγάζει μάτι και τους καρφώνει. Ο αστικός κοινοβουλευτισμός ως το άπαν της δημοκρατίας - αυτό λένε και οι αστοί, δηλαδή οι εχθροί του λαού - τρέχει στο αίμα τους, γι' αυτό καίγονται να συνδράμουν σε κυβερνήσεις με το φερετζέ του «προοδευτικού», ώστε να συμβάλουν στην διατήρηση του καθεστώτος των μονοπωλίων, της ΕΕ ενάντια στα πραγματικά λαϊκά δικαιώματα και συμφέροντα.