ΜΠΟΓΚΟΤΑ-ΣΑΝ ΒΙΝΣΕΝΤΕ ΔΕΛ ΚΑΓΚΟΥΑΝ.-

Προγνωστικά δεν μπορούν να υπάρξουν για τη συνάντηση μεταξύ των δύο κύριων πρωταγωνιστών του περίπλοκου, σύνθετου και εξαιρετικά επικίνδυνου σκηνικού, όπως έχει εξελιχθεί η λατινοαμερικανική χώρα μετά τα σχεδόν 40 χρόνια του εμφύλιου πολέμου. Ωστόσο, οι κατ' ιδίαν συνομιλίες μεταξύ του Προέδρου της Κολομβίας, Αντρές Παστράνα και του ηγέτη των «Ενοπλων Επαναστατικών δυνάμεων της Κολομβίας» -(FARC-EP), Μανουέλ Μαρουλάντα, παρουσιάζουν αν μη τι άλλο εξαιρετικό ενδιαφέρον.

«Κάθε φορά που οι δύο άντρες συναντήθηκαν στο παρελθόν, η συνάντησή τους ήταν βαρόμετρο και έδωσε νέα ζωή στις ειρηνευτικές συνομιλίες», τόνισε αισιόδοξα ο Ανταμ Αϊζακσον, του «Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής», μη-κυβερνητικής οργάνωσης που έχει έδρα την αμερικανική πρωτεύουσα και που στηρίζει τις διμερείς ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κολομβία, ενώ αντιτίθεται στο αμερικανόπνευστο «Σχέδιο Κολομβία».

Ωστόσο, άλλοι παρατηρητές των τεκταινόμενων στην Κολομβία δηλώνουν μάλλον απαισιόδοξοι για την έκβαση της συνάντησης, η οποία έγινε χτες όταν ο Αντρές Παστράνα μετέβη αεροπορικώς στον ελεγχόμενο από τους αντάρτες του FARC-EP θύλακο για τη «σημαντική» συνάντηση -όπως χαρακτηρίστηκε από τα διεθνή ΜΜΕ- με τον Μανουέλ Μαρουλάντα σε μια προσπάθεια να εξευρεθεί τρόπος να αναβιώσει η εδώ και δύο χρόνια τελματωμένη ειρηνευτική διαδικασία, η οποία κατέρρευσε εντελώς στις 14 Νοέμβρη με την αποχώρηση των FARC-EP, εξαιτίας της μη-προόδου των συνομιλιών, καθώς η κυβέρνηση δεν είχε προχωρήσει στην υλοποίηση των αρχικών δεσμευτικών όρων τής κατ' αρχήν συμφωνίας, όπως την πάταξη των παραστρατιωτικών ακροδεξιών ομάδων, που δρουν με την αρωγή ή ακόμη και με το ίδιο το επίσημο στράτευμα κατά αθώων χωρικών, αγροτών, πολιτών, συνδικαλιστών με το πρόσχημα ότι είναι οπαδοί των FARC-EP. Δύο ακόμη επιπρόσθετα στοιχεία που οδήγησαν στην αποχώρηση των FARC-EP, όπως ανέφερε η ανακοίνωσή τους αλλά και είχε τονίσει ο Μαρουλάντα κατά τη διάρκεια συνέντευξής του τον περασμένο Δεκέμβρη, ήταν το «Σχέδιο Κολομβία», που ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή», έχοντας σαν πρόσχημα την πάταξη της παραγωγής και διακίνησης ναρκωτικών, ενώ στόχος είναι η εκκαθάρισή του τοπίου από τις ανταρτικές δυνάμεις. Και, τέλος, ο «βρώμικος πόλεμος» που διεξάγουν οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας κατά των αριστερών ανταρτών, κυρίως σε επίπεδο προπαγάνδας, καθώς σε όλες τις επιθέσεις που λαμβάνουν χώρα οι «ύποπτοι είναι σχεδόν πάντα οι αντάρτες», κάτι που δεν υφίσταται ως πραγματικότητα, αφού, τόσο οι εκθέσεις ανεξάρτητων ανθρωπιστικών οργανώσεων, όσο και οι εκθέσεις της ίδιας της κυβέρνησης αποδίδουν τις δολοφονίες και τις επιθέσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία στα ακροδεξιά «τάγματα θανάτου».

Τα ζητήματα αυτά θα τεθούν και πάλι στην ατζέντα των συζητήσεων μεταξύ των δύο αντρών καθώς και το θέμα της ανταλλαγής κρατουμένων, μεταξύ αυτών που κρατούν και οι δύο πλευρές. Σύμφωνα με πηγές στην κολομβιανή πρωτεύουσα, ο Παστράνα ευελπιστεί ότι θα κατορθώσει να αποσπάσει τη συναίνεση των ανταρτών όσον αφορά τη θέλησή τους για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων και κυρίως τη δέσμευσή τους ότι κάποια στιγμή θα καταλήξουν σε κάποια ειρηνευτική συμφωνία. Ο λόγος που ο Παστράνα θέλει να καταγάγει κάποια «πολιτική νίκη», είναι οι αφόρητες πιέσεις που ασκούνται από την κολομβιανή ολιγαρχία αλλά και το Στράτευμα, να «τελειώνουν οριστικά από τους αντάρτες». Διστάζει όμως, αναλογιζόμενος ότι θα περάσει στην ιστορία, ως ο άνθρωπος που κατεβάζει το «δρέπανο του θανάτου», στα κεφάλια των Κολομβιανών, αφού η μη συνέχιση των συνομιλών, αλλά και η διακοπή της ύπαρξης της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, θα σημάνει «ακαριαίο θάνατο» για τους χιλιάδες κατοίκους του θυλάκου -έκτασης 42.000 τετραγωνικών μιλίων, όσο δηλαδή και η Ελβετία- αλλά και μία ουσιαστική κλιμάκωση του πολέμου, με ολέθριες συνέπειες για όλη την περιοχή.

Αυτός ήταν και ο λόγος που με την εκπνοή της χρονικής διορίας της ύπαρξης της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, που ήταν στις 31 Ιανουαρίου, «αιφνιδίασε» όταν ζήτησε να συναντηθεί με τον Μαρουλάντα, ως προϋπόθεση για να επιτρέψει στους αντάρτες να συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο του θυλάκου που έχει το μέγεθος της Ελβετίας. Η συνάντηση αυτή θα είναι η τρίτη του Παστράνα με τον 69χρονο ηγέτη των ανταρτών από το 1998, που οι αντάρτες έχουν τον έλεγχο της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, ζώνης για την οποία κατηγορούνται από τις επίσημες Ενοπλες Δυνάμεις «ότι χρησιμοποιούν για να ενισχύουν τις θέσεις τους, να κρατούν πολίτες, προκειμένου να ζητούν λύτρα και να προβαίνουν σε λαθρεμπόριο κοκαΐνης»!

Πάντως, αν κρίνει κανείς από την υποδοχή του Παστράνα μάλλον ευνοϊκές είναι οι διαθέσεις... Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 60 αστυνομικοί της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης και ένας εκ των ηγετικών στελεχών των FARC-EP υποδέχτηκε τον 46χρονο κεντροδεξιό πρόεδρο, όταν κατέβηκε από το αεροπλάνο του στο αεροδρόμιο Λος Πόσος, ενώ ένα τιμητικό άγημα των «Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας» τον υποδέχτηκε στην πόλη Σαν Βινσέντε δελ Καγουάν, στη νότια Κολομβία όπου στη συνέχεια και μέσα σε καταρρακτώδη βροχή αναχώρησε για μια ιδιαίτερη συνάντηση με τον Μανουέλ Μαρουλάντα, προκειμένου να γίνουν προσπάθειες για επανάληψη των συνομιλιών για τον τερματισμό του 37χρονου εμφυλίου πολέμου που έχει στοιχίσει τη ζωή σε 35.000 ανθρώπους τα δέκα τελευταία χρόνια και σε περίπου 130.000 από την έναρξή του.