Η έρευνα υπό τον κ. Πανάρετο ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει αυτό που οι συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις στο χώρο της εκπαίδευσης από καιρό αντιπαλεύουν. Τη σταθερή προσπάθεια υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης από μια ταξική πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων. Επίσης, οι λαϊκές δυνάμεις δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τα όποια μερεμέτια επιχειρηθούν στη μεταρρύθμιση, όπως η μείωση των μαθημάτων ή οι όποιες μικροβελτιώσεις. Οι εργαζόμενοι, κυρίως η εργατική τάξη πρέπει να γίνουν μπροστάρης στον αγώνα για μια άλλη παιδεία, που δε θα έχει παρείσακτους και φτηνό μισοκαταρτισμένο εργατικό δυναμικό όπως επιχειρείται για όσους νέους πετιούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα. Χρειάζεται ένταση της πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την καθιέρωση ενός ενιαίου 12χρονου δημόσιου δωρεάν σχολείου για όλους, με διεύρυνση του μορφωτικού επιπέδου για όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια.