Με αφορμή το θάνατο του ηγέτη της ΛΔ Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ιλ, τα αστικά ΜΜΕ έχουν σηκώσει κουρνιαχτό, κάνοντας λόγο για «δικτατορία», «αυταρχικό καθεστώς» και άλλα περί «αδυναμιών του ηγέτη» κ.λπ.

Οι διάφοροι αστοί κονδυλοφόροι βρίσκουν ευκαιρία να διακωμωδήσουν τη Λαϊκή Δημοκρατία Κορέας, αξιοποιώντας και ορισμένα φαινόμενα που είναι αταίριαστα με τις αρχές της εργατικής εξουσίας, όπως η οικογενειοκρατία (στον καπιταλισμό περισσεύει, π.χ. οικογένειες Παπανδρέου - Καραμανλή), είναι οι ίδιοι που υπερασπίζονται τη δικτατορία των μονοπωλίων και ζητούν την εφαρμογή της «νομιμότητας» που καταργεί εργασιακά, κοινωνικά, λαϊκά δικαιώματα, υμνώντας ως «ιερό» και «απαραβίαστο» το καπιταλιστικό κέρδος και με κάθε ευκαιρία ζητώντας τη σκληρή καταστολή κάθε απεργιακής κινητοποίησης και λαϊκού αγώνα. Είναι υποκριτικό το ενδιαφέρον τους για το λαό της ΛΔ Κορέας, όπως και για κάθε άλλο λαό. Δε θέλουν να έχει το δικαίωμα να μπορεί να διαλέξει ο ίδιος το μέλλον του και γι' αυτό με κάθε τρόπο συντάσσονται με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που εντείνουν την επιθετικότητά τους και στην περιοχή της Κορεατικής Χερσονήσου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι με την είδηση του θανάτου τόσο η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, σύμμαχος των ιμπεριαλιστών, όσο και οι ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες της ΕΕ «δείχνουν τα δόντια τους» απειλώντας. Ο μόνος υπεύθυνος για την τύχη της χώρας του είναι ο ίδιος ο κορεατικός λαός. Αυτό είναι το κύριο και πρωταρχικό, ανεξάρτητα από κριτικές σκέψεις ή και αντιθέσεις σε ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο για τις κατευθύνσεις και τους στόχους που μπαίνουν. Αυτό επίσης πρέπει να διαχωρίζεται από τις προσπάθειες νέων επεμβάσεων των ιμπεριαλιστών κατά χωρών και λαών που «βαφτίζουν» ως «άξονα του κακού» για να προωθούν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Η ιστορική εμπειρία, πρόσφατη και παλιότερη, το επιβεβαιώνει.