Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και την εκτίμηση για αναιμική ανάκαμψη διαπιστώνουν ο ένας μετά τον άλλον οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί. Το ΔΝΤ σε έκθεσή του για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας αναθεωρεί προς τα κάτω την πρόβλεψή του για την παγκόσμια ανάκαμψη στο 3,5% (από 4% που εκτιμούσε τον περασμένο Σεπτέμβρη). Το ΔΝΤ αναμένει ήπια ύφεση στην Ευρωζώνη, καθώς και υποχώρηση των ρυθμών ανάπτυξης των αναπτυσσόμενων οικονομιών.

Συγκεκριμένα, εκτιμά ότι στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες θα σημειωθεί αναιμική ανάπτυξη 0,5% (έναντι 1,25% που προέβλεπε), ενώ η Ευρωζώνη θα βρεθεί σε ήπια ύφεση. Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες αναμένεται να αναπτυχθούν το 2012 κατά 5,75% (έναντι 6,75% που εκτιμούσε) και οι χώρες της Ασίας θα συνεχίσουν να κινούνται με ρυθμό 7,5%. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την παγκόσμια οικονομία. Το ΔΝΤ εκτιμά ακόμα ότι η ανάκαμψη των ανεπτυγμένων οικονομιών βασίζεται σε τρεις πυλώνες: Τη σταδιακή δημοσιονομική προσαρμογή, την παροχή άφθονης ρευστότητας και τη χαλαρή νομισματική πολιτική και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις κυβερνήσεις.

Σ' αυτό το πνεύμα, καλεί τις αστικές κυβερνήσεις να περιορίσουν σταδιακά τα ελλείμματα, καλεί την ΕΚΤ να συνεχίσει την αγορά κρατικών ομολόγων και να χαλαρώσει επιπλέον τη νομισματική πολιτική, καλεί σε ενίσχυση των ευρωπαϊκών μηχανισμών και ενίσχυση των ευρωπαϊκών τραπεζών με κεφάλαια που θα προέρχονται και από το δημόσιο τομέα. Παράλληλα, επισημαίνει ότι τα κράτη με υψηλά εμπορικά πλεονάσματα και περιορισμένο ιδιωτικό χρέος θα πρέπει να τονώσουν την εσωτερική ζήτηση. Πρόκειται στο σύνολό τους για προτάσεις στη λογική της επεκτατικής διαχείρισης της κρίσης, η οποία, όπου κι αν εφαρμόστηκε, δεν έφερε κανένα διαφορετικό αποτέλεσμα για το λαό απ' ό,τι η περιοριστική διαχείριση που κυριαρχεί στην ΕΕ.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα και με δεδομένα τα αδιέξοδα στην αστική διαχείριση της βαθιάς κρίσης, κλιμακώνονται οι εκβιασμοί προς τον ελληνικό λαό να γονατίσει μπροστά στα νέα, προαποφασισμένα μέτρα. Οι εκπρόσωποι του ευρωενωσιακού κεφαλαίου ζητάνε συναίνεση από τις αστικές δυνάμεις στην Ελλάδα, για να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα κάθε αντίδραση στις επερχόμενες φιλομονοπωλιακές ανατροπές.

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος ξεκαθαρίζει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει πράξη τις μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που υποσχέθηκε. Ασφαλώς, όλα τα ελληνικά κόμματα πρέπει να συμφωνήσουν στα μέτρα και, πάνω από όλα, σε ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών». Αντίστοιχα, η υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας, Μαρία Φέκτερ, επισημαίνει: «Στέλνουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Ελλάδα ότι περιμένουμε περισσότερα, σε ό,τι αφορά στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (...) Δεν είμαστε ευχαριστημένοι και μόνο όταν δούμε γραπτό μήνυμα στο τραπέζι μπροστά μας, μπορούμε να συζητήσουμε για περαιτέρω βοήθεια».

Από την πλευρά του, ο ευρωενωσιακός επίτροπος Ολι Ρεν υπογραμμίζει ότι τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα θα πρέπει να δώσουν σαφείς δεσμεύσεις πριν τη διάθεση του δεύτερου δανειακού πακέτου. «Οι συζητήσεις άρχισαν μόλις την προηγούμενη εβδομάδα για το δεύτερο πρόγραμμα. Θα κρατήσουν μία ή δύο εβδομάδες ακόμα (...) Είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι χρειαζόμαστε σαφείς δεσμεύσεις από όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα έτσι ώστε να υπάρχει σαφής στήριξη στο νέο πρόγραμμα. Αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει το νέο ελληνικό πρόγραμμα».

Στο ίδιο πλαίσιο της κρίσης, ανατροφοδοτούνται και τα σενάρια για το μέλλον της Ευρωζώνης. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Saxo Bank, Στεν Γιάκομπσεν, εκτιμά ότι Ελλάδα και Πορτογαλία «θα βγουν από το ευρώ αλλά θα παραμείνουν στην ΕΕ, καθώς είναι πολύ δύσκολο να την εγκαταλείψουν για λόγους ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής». Αντίθετα, το στέλεχος της UBS Πολ Ντόνοβαν εκτιμά ότι «από νομικής απόψεως είναι ξεκάθαρο, αν κάποια χώρα βγει από το ευρώ, βγαίνει αυτόματα και από την ΕΕ». Και επισημαίνει ότι θα ήταν προτιμότερο μια χρεοκοπία να πραγματοποιηθεί εντός και όχι εκτός της Ευρωζώνης.

Παράλληλα, κλιμακώνονται και οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της αστικής τάξης της Γερμανίας, με έναν εκ των πέντε οικονομικών συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης, τον Πίτερ Μποφίνγκερ, να τηρεί αποστάσεις από την κυρίαρχη διαχείριση, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για βάθεμα της κρίσης. Σύμφωνα με τον Π. Μποφίνγκερ, «η Ελλάδα είναι ένα πολύ καθαρό παράδειγμα για το πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι αυτή η στρατηγική: Να προσπαθεί κανείς με όλο και περισσότερες περικοπές να τηρήσει τους στόχους για το έλλειμμα σε μία περίοδο που η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. Νομίζω ότι πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας αυτό το παράδειγμα για να αποφύγουμε παρόμοιες αρνητικές συνέπειες στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ισπανία ή στην Ιταλία».

Από την πλευρά του ο μεγαλοεπενδυτής Τζορζ Σόρος, σε συνέντευξή του στο «Newsweek», εκτιμά ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει μέσα στο 2012. Ο ίδιος επισημαίνει ότι «αντιμετωπίζουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή, συγκρίσιμη σε πολλά σημεία με τη Μεγάλη Υφεση το 1930» και ότι «αν έχουμε μια άτακτη κατάρρευση του ευρώ, θα έχουμε τον κίνδυνο της αναβίωσης των πολιτικών συγκρούσεων που διαίρεσαν την Ευρώπη για δεκαετίες». Αναφερόμενος, τέλος, στις ΗΠΑ εκτιμά ότι είναι «αναπόφευκτο» να γίνουν ταραχές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βίαιη καταστολή και περιστολή των πολιτικών ελευθεριών.