Το... «ευαίσθητο» «πολιτιστικό» του «πρόσωπο» προσπαθεί να «σμιλέψει» ο ΟΛΠ ΑΕ με αφορμή τον τραγικό θάνατο του σπουδαίου σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ετσι, ανακοίνωσε ότι θα δώσει το όνομα του εκλιπόντος στο υπό δημιουργία πάρκο στο Καστράκι, θα «προωθήσει» την ιδέα του σκηνοθέτη για δημιουργία μουσείου κινηματογράφου εντός της «πολιτιστικής ακτής Πειραιά» και θα συνεχίσει την παραχώρηση των χώρων του, σε περίπτωση που συνεχιστεί η παραγωγή της τελευταίας του ταινίας.

Ο ΟΛΠ ΑΕ νομίζει ότι με κινήσεις όπως οι παραπάνω θα λάβει... «άφεση αμαρτιών» για: 1) Το ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, σα να 'ναι τσιφλίκι του. 2) Για την εφαρμογή του «επενδυτικού προγράμματός» του, στο πλαίσιο του οποίου «τρέχει» και το υποπρόγραμμα «Πολιτιστική Ακτή Πειραιά» και το οποίο μετατρέπει μια ολόκληρη περιοχή από τον Αγιο Διονύσιο και την Ηετιώνια Ακτή μέχρι την Δραπετσώνα σε εμπορευματική «πολιτιστική» «ντίσνεϊλαντ» για την «ελίτ» των κρουαζιερόπλοιων. 3) Για την επίθεση σε όποιο εργασιακό δικαίωμα απέμεινε ώστε το λιμάνι να είναι... «καθαρό» από εργασιακό «κόστος» για τους «επενδυτές».

Αυτή είναι η τακτική που ακολουθεί ο ΟΛΠ ΑΕ - όπως και όλες οι επιχειρήσεις και οι καπιταλιστές - «πλασάροντας» την λεγόμενη «κοινωνική εταιρική ευθύνη» και την «πολιτιστική χορηγία», «πατάει» βεβαίως στην υπαρκτή πολιτική της πολιτιστικής υποβάθμισης που προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις εδώ και πολλά χρόνια.