Associated Press

Από την ψηφοφορία στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, στην ΠΓΔΜ

Αν και στις δύο πλευρές οι κινήσεις τους χαρακτηρίζονται από υστεροβουλίες και σκοπιμότητες, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι τόσο σε Αθήνα, όσο και στα Σκόπια, ακούγονται δημόσιες τοποθετήσεις κυβερνητικών παραγόντων οι οποίες κάνουν λόγο για μια συμβιβαστική λύση.

Οι παράγοντες που πιεστικά οδηγούν τις δύο πλευρές προς ένα συμβιβασμό για το θέμα της ονομασίας, είναι, όπως σημειώνουν Ελληνες διπλωμάτες, δύο:

Πρώτον, η λήξη της ισχύος της ενδιάμεσης συμφωνίας, με την οποία τερματίστηκε το ελληνικό εμπάργκο κατά του νέου κράτους και δρομολογήθηκε μια διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεων.

Δεύτερον και σημαντικότερο, το γεγονός της επικίνδυνης αστάθειας που επιβαρύνει την περιοχή μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο και την απόσχιση, στην πράξη, αυτής της επαρχίας από τη Σερβία.

Η κατάσταση αυτή, επιτρέπει την καλλιέργεια του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, γεγονός το οποίο θέτει σε δοκιμασία την ίδια την ύπαρξη του κράτους της ΠΓΔΜ, καθώς το 40% των κατοίκων της αποτελείται από αλβανικής συνείδησης πληθυσμό.

Η ελληνική κυβέρνηση θεωρώντας πως το κράτος της ΠΓΔΜ μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα για την εξέλιξη νέων αποστασθεροποιητικών σεναρίων, εμφανίζεται διατεθειμένη να πραγματοποιήσει γενναίες κινήσεις, ώστε να ξεπεραστούν διμερή προβλήματα και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του νέου κράτους.

Η Αθήνα, εκτός από την ετοιμότητά της για την υιοθέτηση ενός συμβιβασμού, έχει υποσχεθεί στα Σκόπια, μεγάλη οικονομική βοήθεια και στήριξη στην πορεία της προς την ΕΕ. Με τον τρόπο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση, φιλοδοξεί να λάβει υπό την προστασία της το νέο κράτος, του οποίου την ακεραιότητα επιβουλεύονται όλοι οι υπόλοιποι γείτονές του.

Αν η ανάγκη πείσει, τελικά, το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της ΠΓΔΜ να αποδεχτούν μια συμβιβαστική λύση για το θέμα του ονόματος του κράτους, θα το διαπιστώσει, κατ' αρχήν ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, στις 22 του μηνός, κατά τη συνάντησή του με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ, στα Σκόπια, στο περιθώριο της Διαβαλκανικής Διάσκεψης.

«Αν τυχόν πάμε τώρα προς συμβιβαστική λύση στο Σκοπιανό - κάτι που το θεωρώ πολύ πιθανό και δεν το θεωρώ και κακό - θα πρέπει απαραιτήτως να συγκληθεί προηγουμένως το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τη δέσμευση την οποία έκτοτε έχουμε, λόγω της γνωστής αποφάσεως που είχε παρθεί στο παρελθόν», δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης.

Το βράδυ της Τετάρτης ο Κ. Μητσοτάκης δήλωσε στη Βουλή ότι «ζημίωσε τη χώρα» η απόφαση που ελήφθη το 1992 από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών για το Σκοπιανό και ζήτησε τη δημοσιοποίηση των πρακτικών εκείνης της συνεδρίασης.

Ο Ε. Βενιζέλος απάντησε ότι η δημοσιοποίηση των πρακτικών αυτή την ώρα θα ήταν μέγα σφάλμα, καθώς εκκρεμεί η διαπραγμάτευση. Στο θέμα παρενέβη και ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, καλώντας την κυβέρνηση «να φανεί γενναία» και να πει ευθέως ότι «απαιτείται αναζήτηση σύνθετης ονομασίας, κοινής αποδοχής».

Για συμβιβασμό στο θέμα της ονομασίας κάνει λόγο και η σκοπιανή εφημερίδα Ντνέβικ, αναφέροντας δηλώσεις του πρωθυπουργού Λιούπτσο Γκεοργκιέφσκι, σύμφωνα με τις οποίες η ΠΓΔΜ θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το όνομα «Μακεδονία» στις διεθνείς της σχέσεις ενώ η Ελλάδα θα μπορεί να διαλέξει οποιοδήποτε όνομα για το βόρειο γείτονά της.

Στις σχέσεις Ελλάδας και ΠΓΔΜ αναφέρθηκε, την περασμένη Τετάρτη, και ο Ελληνας ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο σκοπιανό ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι Α1. Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι οι δύο χώρες κατάφεραν να ξεπεράσουν πολλά ζητήματα-ταμπού του παρελθόντος και απέδειξαν ότι μπορούν να συνεργαστούν ώστε να αποτελούν παράδειγμα δύο χωρών που πέρασαν από μια περίοδο δύσκολων σχέσεων και σήμερα είναι οι καλύτεροι εταίροι. Αναφερόμενος στην ονομασία, ο Γ. Παπανδρέου είπε: «Πιστεύω πως το σημαντικότερο είναι να αποδεχτούμε ότι και στις δύο πλευρές υπάρχουν συναισθηματικά σημεία. Από την άποψη αυτή πρέπει να κατανοήσουμε ότι η λύση δεν πρόκειται να είναι αρεστή 100% και στις δυο πλευρές, όμως με τη λύση του προβλήματος κερδίζουμε 100% σε άλλα ζητήματα των σχέσεων των δυο χωρών μας. Ξεπερνάμε το εμπόδιο του ονόματος και ανοίγουμε νέες προοπτικές».