Ο Βαρδαρός καταπιάνεται με ένα μεγάλο θέμα κι επιχειρεί να το αποδώσει σαν τοιχογραφία μιας ολόκληρης περιόδου με φόντο το φυσικό τοπίο του νησιού που με τον δικό του τρόπο συμβάλλει στην ανάπτυξη της πλοκής και λειτουργεί σαν προστατευτική ασπίδα των ανταρτών. Δομικά στοιχεία η συλλογικότητα, η λαϊκότητα και η αλληλεγγύη, πλημμυρίζουν την ταινία υποδειγματικά, παραπέμποντας στον τοπικό θρύλο της φράσης του τίτλου. Φυσικά θα μπορούσε - και θα έπρεπε - να είναι πολύ πιο δουλεμένη, ιδιαίτερα στη γραφή της και να είχε αποφύγει κάποιες κορόνες στιγμιαίας υπέρμετρης θεατρικότητας και κάποιους δύσκαμπτους διαλόγους. Πάντως προβάλλεται όπως είδατε στα πλαίσια του αφιερώματος στον Εμφύλιο κι όσοι δεν την είδαν αξίζει όντως να την δουν!

Παίζουν: Βασίλης Κολοβός, Περικλής Μουστάκης κ.ά.

Παραγωγή: Ελλάδα (1998).