«

Να οι γίγαντες». Με συγκίνηση, χειροκροτήματα και θαυμασμό υποδέχτηκαν το μπλοκ των χαλυβουργών οι χιλιάδες διαδηλωτές που συναντήθηκαν προχτές στην Ομόνοια. «105 μέρες απεργίας. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;», είναι η ρητορική ερώτηση στα πηγαδάκια για έναν αγώνα που έσπασε το φόβο, μέρα με τη μέρα γίνεται σύμβολο ταξικής ανειρήνευτης πάλης. «Σπάσαμε το φόβο με ενότητα και αλληλεγγύη. Για τους χαλυβουργούς δεν υπάρχει γυρισμός. Μόνο μπροστά», λέει ο Νίκος Ταπίνης. «Μόνο όπλο μας η αξιοπρέπεια απέναντι στις οικογένειές μας. Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα όλης της εργατιάς. Η αλληλεγγύη του λαού και η ουσιαστική στήριξη του ΠΑΜΕ, το εφόδιό μας για να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι το τέρμα. Ο κόσμος να οργανωθεί ταξικά. Μόνο έτσι θα σπάσει σιγά σιγά ο φόβος που τον ποτίζουν εδώ και χρόνια. Ολοι οι εργάτες να 'ρθουν μια βόλτα στη Χαλυβουργία. Θα κερδίσουν, θα προχωρήσει μπροστά το μυαλό, θα ξετρομάξει η ψυχή τους», λέει ο Κώτσης Παναγιώτης.

Σημαντική η παρέμβαση από τα ... μετόπισθεν. Οι γυναίκες των χαλυβουργών παίρνουν το λόγο: «Δε δουλεύω, ζούσαμε με ένα μισθό και έχουμε δύο παιδιά. Δεν γκρινιάζω για την απεργία. Το αντίδοτο της γκρίνιας είναι να σταθείς κι εσύ στην πύλη του εργοστασίου», λέει η Σταματίνα Τ. «Είμαι πολύ περήφανη που αντέχουν τόσες μέρες και δε σκύβουν στην αθλιότητα». «Είναι μεγάλο μάθημα και για μας αυτή η απεργία. Εγινα πιο δυνατή και πιο ευαίσθητη. Ξαναβρήκα κομμάτια της ανθρωπιάς μου», λέει η Ιωάννα Βλάχου. «Να πάρουμε πίσω τη ζωή μας για μας και τα παιδιά μας», συμπληρώνει η Αναστασία Μυγδαλιά.

Την ίδια ώρα κυριαρχεί το σύνθημα: «Τώρα μια γροθιά, εργατιά μπροστά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά». Η πορεία ξεκινάει. Η δύναμη των απεργών χαλυβουργών «ακτινοβολεί» και δίνει ώθηση για την κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων, για να μείνουν στα χαρτιά τα μέτρα εξόντωσης του λαού.