Η εκδήλωση άνοιξε με ένα βίντεο της ΚΝΕ για το πρόβλημα των ναρκωτικών, ενώ στο χώρο λειτουργούσε και έκθεση βιβλίου. Τις εισηγήσεις έκαναν ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η Ιλιάνα Ναζεντιάδου, ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Γραμματείας του ΕΣΥΝ, ο Πέτρος Τριάντος, κοινωνικός ανθρωπολόγος στον τομέα έρευνας του ΚΕΘΕΑ και ο Παναγιώτης Κατηφές, μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

«Σε συνθήκες κρίσης του εκμεταλλευτικού συστήματος που ζούμε, η πάλη ενάντια στα ναρκωτικά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικότερης λαϊκής αντεπίθεσης στην εξουσία του κεφαλαίου. Η κλιμάκωση του αγώνα στη σαρωτική επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων, η ανυπακοή και τα μπλόκα παντού για να μην περάσει η αντιλαϊκή λαίλαπα, για να μη νομιμοποιηθούν τα μέτρα στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας, απαιτεί να ανέβει ο αγώνας σε όλη την κλίμακα ενάντια στα ναρκωτικά. Αυτό και γιατί οι συνέπειες της κρίσης συμβάλλουν στις κοινωνικές αιτίες που μεγαλώνουν τους κινδύνους εξάπλωσης των ναρκωτικών», τόνισε ο Νίκος Σοφιανός, παρουσιάζοντας τις θέσεις και την πρόταση του Κόμματος για τα ναρκωτικά.

Θίγοντας ορισμένες πλευρές του κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες, ενισχύοντας το μέτωπο στην αντιμετώπιση επιχειρημάτων (μερίδας επιστημόνων, πολιτικών, διανοούμενων της αστικής τάξης και του οπορτουνισμού) που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις προσπάθειες διαιώνισης των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα, ο Ν. Σοφιανός υπογράμμισε: «Η διαλεκτική υλιστική ανάλυση προσδιορίζει την εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες ως ακραίο φαινόμενο κοινωνικής αποξένωσης που αντανακλά την καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Είναι δηλαδή φαινόμενο με κοινωνικές, οικονομικές, ψυχολογικές, ιστορικές διαστάσεις και φαινόμενο σαφώς, του ίδιου του καπιταλισμού. Η τοξικομανία δεν μπορεί να χρεωθεί ατομικά σε κανέναν νέο. Δεν είναι επιλογή.

Οι νέοι σπρώχνονται σε αυτή, σ' έναν τρόπο ζωής με εξάρτηση από ναρκωτικά, που προβάλλεται ως φυγή από την κοινωνία της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Το κοινωνικό - οικονομικό πλαίσιο που ευνοεί τη χρήση ναρκωτικών, η ανεργία, η πολιτιστική και οικονομική φτώχεια, οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση, η εμπορευματοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών είναι το ταξικό υπόβαθρο της τραγωδίας των ναρκωτικών. Ταυτόχρονα, τα ναρκωτικά αποτελούν τεράστια οικονομική επιχείρηση στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας με κέρδη 500 δισ. δολαρίων».

Απαντώντας στο ερώτημα αν το πρόβλημα της τοξικομανίας μπορεί να αντιμετωπιστεί, είπε: «Η απάντηση που δίνει το ΚΚΕ είναι κατηγορηματική: Η τοξικομανία μπορεί να αντιμετωπιστεί ριζικά μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού. Ο τοξικομανής όμως, ως μεμονωμένη περίπτωση, μπορεί να απεξαρτηθεί αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Η αντιμετώπιση της τοξικομανίας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το βαθμό ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, με τον αγώνα για άλλη κοινωνία, σοσιαλιστική. Με λίγα λόγια, όπως η θέση του ΚΚΕ είναι ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, δε ρετουσάρεται, είναι σύστημα απάνθρωπο για τους πολλούς και χρειάζεται αγώνας και ρήξη για να ανατραπεί, έτσι πιστεύουμε και για τα ναρκωτικά. Κανένας συμβιβασμός μαζί τους. Γι' αυτό καλούμε σε ανατροπή του υπάρχοντος κοινωνικο-πολιτικού συστήματος που παράγει και αναπαράγει την τοξικοεξάρτηση, αγώνας καθημερινός να χτυπηθεί το φαινόμενο, να το προλάβουμε και να έχει τη δυνατότητα ο τοξικομανής να θεραπευτεί και να επανενταχθεί».

Μιλώντας για τις θέσεις των άλλων κομμάτων, σημείωσε ότι «σε πολλές παραλλαγές αλλά με το ίδιο πάντα ιδεολογικό υπόβαθρο - να μη θιγούν τα αίτια που γεννούν την τοξικομανία - κινείται η ισχύουσα κατασταλτική πολιτική αλλά και η προτεινόμενη περί νομιμοποίησης, που στην ουσία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η προσπάθεια που γίνεται χρόνια τώρα από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με τη βοήθεια και του ΣΥΝ στη γραμμή μείωσης της βλάβης που προωθεί η ΕΕ, είναι η νομιμοποίηση των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα, η νομιμοποίηση του ίδιου του καπιταλισμού. Θεωρούμε ότι ο συμβιβασμός με τα ναρκωτικά και η αποσιώπηση της δυνατότητας θεραπείας των τοξικομανών οδηγεί στην αποδοχή της ακραίας αποξένωσης και της νομιμότητας του εμπορίου ναρκωτικών. Είναι σημαντικό ότι κάτω από τη δική μας πίεση φρενάραμε το σχετικό επικίνδυνο νομοσχέδιο».

«Απορρίπτουμε, είπε, τη διαχείριση της τοξικομανίας και τις θεωρίες περί νομιμοποίησης, περιορισμού της βλάβης, υποκαταστάτων, περί μαλακών και σκληρών ναρκωτικών. Δε στεκόμαστε μοιρολατρικά απέναντι στο πρόβλημα, ο τοξικομανής ως ένας άνθρωπος που υποφέρει μπορεί να θεραπευτεί με την προϋπόθεση να αποφασίσει ο ίδιος τη θεραπεία του μέσα από την ένταξή του σε ένα θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης. Η πρόληψη είναι το κυριότερο στοιχείο για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Διεκδικούμε μια στρατηγική πρόληψης που θα παίρνει υπόψη της τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή του νέου ανθρώπου», τόνισε ξεκαθαρίζοντας ότι η πρόληψη δεν ταυτίζεται με την ενημέρωση, ενώ επισήμανε την ανάγκη και την υποχρέωση του κράτους να δημιουργήσει τόσα θεραπευτικά προγράμματα όσα απαιτούν οι σημερινές συνθήκες. Επίσης, ανέπτυξε την υποχρέωση του κράτους στον τομέα της έρευνας και αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες ελλείψεις σχεδιασμού και έργων υποδομής που σχετίζονται με την κοινωνική επανένταξη.

«Το ΚΚΕ, κατέληξε, δικαιώνεται καθημερινά για τη σθεναρή του στάση και τις θέσεις του στο θέμα των ναρκωτικών. Είναι αντίθετο τόσο με την ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που φυλακίζει τους χρήστες και αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους όσο και με τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος καθώς και τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης των υπαρχουσών υπηρεσιών απεξάρτησης και πρόληψης. Στηρίζει τη μόνη ρεαλιστική λύση στο σημερινό σύστημα που είναι η ενίσχυση των προσπαθειών πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες των ναρκωτικών».