Η στάση που κρατούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με πρωταγωνιστές τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και άξιους συμπαραστάτες την «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ), αλλά και άλλες εμφανιζόμενες ως «αριστερές» δυνάμεις, είναι χαρακτηριστική.
Αλλά ας δούμε αναλυτικά τη στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε τέσσερα πρόσφατα παραδείγματα:
Πρώτον, ο μισθός του 2009 όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά αντιθέτως - και εξαιτίας της ολοένα αυξανόμενης φορολογίας κλπ. - θα έχει ως συνέπεια να βουλιάξει ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Δεύτερον, η σύμβαση αφορά μόνο στους εργαζόμενους στα μεγάλα πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, ενώ περιορίζεται μόνο στους εργαζόμενους που εργάζονται σε επιχειρήσεις οι οποίες είναι μέλη του εν λόγω εργοδοτικού φορέα (ΣΕΛΠΕ). Επιπρόσθετα η συμφωνία αφορά μόνο τους εργαζόμενους που είναι μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων που ανήκουν στη δύναμη της Ομοσπονδίας. Συνέπεια αυτών είναι να μένουν χιλιάδες εργάτες του κλάδου εκτός σύμβασης.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι όλη αυτή η διαδικασία έγινε χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των εργαζομένων, χωρίς την οργάνωση του παραμικρού αγώνα, μακριά απ' τους εργαζόμενους - λες και δεν ήθελαν να έχουν «μάρτυρες στο έγκλημα». Την ώρα δηλαδή που οι εργοδότες στα μεγάλα πολυκαταστήματα προχωρούν σε απολύσεις, σε μειώσεις μισθών και διαθεσιμότητες, δεν αναπτύχθηκε (ούτε καν «για τα μάτια του κόσμου»), καμιά αγωνιστική πρωτοβουλία για την παρεμπόδιση των εξελίξεων. Να σημειωθεί πως δε συνεδρίασε καν το ΔΣ της Ομοσπονδίας για τη σύμβαση.
Με ανακοίνωσή του το Εκτελεστικό Συμβούλιο (ΠΑΣΚΕ) της Ομοσπονδίας δήλωσε απερίφραστα πως αποδέχθηκε την πρόσκληση «με μόνο σκοπό να λάβει γνώση των προθέσεων των εργοδοτών», ξεκαθαρίζοντας πως έχει «πλήρη επίγνωση της ήδη διαμορφωμένης πραγματικότητας του μνημονίου για τους μισθούς και τις συμβάσεις». Με αυτόν τον τρόπο κάνει το πρώτο βήμα για την ολοκληρωτική συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων. Να υπενθυμίσουμε πως ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ως πλειοψηφία του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου Κρήτης, υπέγραψαν νέα σύμβαση με μείωση μισθών κατά 4,5%!
Κι αυτό την ώρα που στην «Ελληνική Χαλυβουργία» οι εργαζόμενοι διεξάγουν εδώ και πέντε μήνες έναν σκληρό ανυποχώρητο ταξικό αγώνα ενάντια στην εργοδοτική απαίτηση για να δουλεύουν με μισθούς πείνας, στα Ναυπηγεία Ελευσίνας οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά η εργοδοσία επιχειρεί να επιβάλει διήμερη εκ περιτροπής εργασία, στις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων η εργοδοσία θέλει να δώσει τα δεδουλευμένα που χρωστάει σε ...μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και σε δεκάδες άλλες μικρές βιοτεχνίες του κλάδου προχωράνε με τρομοκρατία να επιβάλουν ατομικές συμβάσεις με μείωση μισθού ή αύξηση ωρών εργασίας.
Ασφαλώς, η εργοδοσία «άλλο που δεν ήθελε», έτσι ζήτησε από την ΟΣΝΙΕ να «προσγειωθεί στην πραγματικότητα» και να μη συνεχιστούν «οι αμαρτίες του παρελθόντος» - δηλαδή, να ανατραπούν εδώ και τώρα οι όποιες κατακτήσεις των εργαζομένων έχουν απομείνει.
Κύρια «γραμμή» των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού - με βάση τα όσα παραδείγματα αναφέραμε - είναι ότι εργοδότες και εργάτες έχουν «κοινά συμφέροντα» τα οποία μπορεί να βρεθούν μέσα από «διαλόγους», μακριά από την οργάνωση των αγώνων. Πρόκειται για μια «γραμμή» που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τους εργαζόμενους σε υποταγή απέναντι στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Στον αντίποδα αυτής της στάσης και δράσης, οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν οι ίδιοι τις τύχες στα χέρια τους, να οργανώσουν τον αγώνα τους, μέσα από μαζικές διαδικασίες, συσκέψεις, συνελεύσεις, συζητήσεις. Να μην υποταχθούν. Είναι ενδεικτικό ότι:
Σήμερα που η επίθεση εντείνεται, ξεχωρίζει κυριολεκτικά η «ήρα απ' το στάρι». Ξεχωρίζει ποιες δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια και ποιες, ερήμην τους, σφαγιάζουν τα δικαιώματά τους με τις ίδιες τις υπογραφές τους. Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) μαζί με τους συνοδοιπόρους τους («Αυτόνομη Παρέμβαση» και άλλοι), βάζουν τα εργατικά δικαιώματα στην «Προκρούστεια κλίνη», βάζουν τα αντεργατικά μέτρα στη ζωή. Τα όσα έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα είναι ενδεικτικά του ρόλου αυτών των δυνάμεων και της στάσης τους.