«Η κυβέρνηση Ομπάμα υποστηρίζει κάθε αγωγό που θα μεταφέρει αέριο στην Ευρώπη, αρκεί να περνά από τα κράτη των Βαλκανίων και να έχει τη δυνατότητα αύξησης της χωρητικότητας για τη διέλευση μελλοντικών επιπλέον ποσοτήτων». Η φράση αυτή του ειδικού απεσταλμένου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την ενέργεια στην Ευρασία, Μόρνινγσταρ, στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», δείχνει καθαρά τις επιδιώξεις της αμερικανικής κυβέρνησης στο ζήτημα των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου από την κεντρική Ασία στην Ευρώπη, αλλά και τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στον πόλεμο για τον έλεγχο των πηγών και των αγωγών ενέργειας. Ενδιαφέρον από την άποψη αυτή παρουσιάζει πρόσφατη έκθεση του Τμήματος Ερευνών της Γερουσίας των ΗΠΑ ότι το φυσικό αέριο της Βόρειας Αφρικής (Λιβύη, Αίγυπτος) και της Ανατολικής Μεσογείου (ΑΟΖ, Κύπρου, Ισραήλ), προσφέρουν τις περισσότερες προοπτικές για την ΕΕ, προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο. Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνει τη "στροφή" της αμερικανικής πολιτικής σε ό,τι αφορά στον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και την εγκατάλειψη της υποστήριξης αγωγών, όπως ο Nabucco. «Η κατασκευή του αγωγού Nabucco, η οποία αποτελούσε στόχο πολλών κυβερνήσεων των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ, απέχει πολύ από το να προσφέρει αξιόλογες ποσότητες που θα αντισταθμίσουν τις ρωσικές εξαγωγές», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση. Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να μπει πιο βαθιά στον πόλεμο ανάμεσα σε κράτη και επιχειρήσεις για τον έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου με τον Γ. Παπακωνσταντίνου να μιλάει για «τρίτο διάδρομο με βάση τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί στο Ισραήλ και την Κύπρο». Ομως αυτοί οι ανταγωνισμοί τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τους λαούς, γιατί «οι δρόμοι του πετρελαίου» που χαράσσουν οι πολυεθνικές είναι γεμάτοι αίμα και πολέμους.