Ξεχειλίζει από υποκρισία και δημαγωγία η πρόταση που κατέθεσε με συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ο Αλ. Τσίπρας, καλώντας σε εκλογική συνεργασία το ΚΚΕ, τη ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους στις οκτώ μονοεδρικές, προκειμένου να μην κερδίσουν τις έδρες το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Σύμφωνα με την πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οι ψηφοφόροι του ενός κόμματος θα ψηφίσουν υποψηφίους του άλλου, ώστε το ΚΚΕ να πάρει τέσσερις μονοεδρικές, δυο η ΔΗΜΑΡ και από μια αυτός και οι Οικολόγοι. Εκανε δηλαδή και τη μοιρασιά, θεωρώντας δεδομένο το αποτέλεσμα και «δεμένους» τους δικούς του ψηφοφόρους, της ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων. Κατ' αρχήν, είναι τουλάχιστον αστείο να ισχυρίζεται κανείς ότι θα επιβάλει στους ψηφοφόρους ενός κόμματος να ψηφίσουν ένα άλλο, με το οποίο μάλιστα έχουν βαθύτατες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Αυτό ισχύει τόσο για το ΚΚΕ, όσο και για τους άλλους. Αλίμονο αν το ΚΚΕ έδινε την εκλογική μάχη για τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυσή του πανελλαδικά, έχοντας μέτωπο και στις δυνάμεις που θέλουν να κοροϊδέψουν το λαό με δήθεν «αριστερές κυβερνήσεις», και την ίδια ώρα, σε τοπικό επίπεδο, μοίραζε ψήφους δεξιά και αριστερά με εκλογικίστικα κριτήρια. Και μάλιστα σε κόμματα που όχι μόνο διαφωνούν στρατηγικά με το ΚΚΕ, αλλά, επιπλέον, είτε δηλώνουν έτοιμες να συμμετάσχουν σε μια «προγραμματική» κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, είτε κατά καιρούς έχουν διακριθεί για τον αντικομμουνισμό τους.