ΠΑΡΙΣΙ.--

Ανεβαίνουν οι τόνοι μεταξύ των δύο βασικών μονομάχων για την προεδρία, καθώς πλησιάζει η ώρα της κάλπης. Σαρκοζί και Ολάντ διαγκωνίζονται στο ποιος θα μοιράσει περισσότερες υποσχέσεις προκειμένου να υφαρπάξουν την ψήφο του γαλλικού λαού, χωρίς, ταυτόχρονα, να θίξουν στο παραμικρό τα συμφέροντα του γαλλικού κεφαλαίου, αν και ο καθένας φαίνεται ότι εκφράζει, κατά προτεραιότητα, διαφορετικά τμήματά του. Αλλεπάλληλα «πλήγματα» δέχεται ο Νικολά Σαρκοζί, λίγο πριν τις κάλπες του α' γύρου των προεδρικών εκλογών την Κυριακή. Οι «προσωπικότητες της κεντροαριστεράς», που είχε συμπεριλάβει στις κυβερνήσεις υπό την προεδρία του, μετά την εκλογή του το 2007, τον εγκαταλείπουν η μία μετά την άλλη και επιστρέφουν στο «φυσικό τους χώρο». Πρόκειται για τον πρώην υπουργό Πολιτισμού Ζαν Ζακ Εγιαγκό και πολλούς υφυπουργούς.

Ο Ολάντ, τώρα, συνεχίζοντας το μπαράζ συνεντεύξεων και υποσχέσεων, δηλώνει δημαγωγικά ότι δε θα δεχτεί το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Σύμφωνο παρά μόνο «αν εμπλουτιστεί με αναπτυξιακά μέτρα», ενώ σηκώνει και κορόνες ενάντια στο ΔΝΤ. Τέτοιου είδους τακτικοί ελιγμοί αξιοποιούνται και στη χώρα μας από σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) για να υποστηρίξουν ότι η υποψηφιότητα του Ολάντ, όπως και του Μελανσόν από το «Αριστερό Μέτωπο», μπορεί να θέσει σε διαφορετική τροχιά την κατάσταση στη Γαλλία και κατ' επέκταση σε όλη την Ευρώπη, καλλιεργώντας αυταπάτες για φιλολαϊκή διέξοδο χωρίς σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων.

Ενθαρρυμένη από την τρίτη θέση που της δίνει η τελευταία δημοσκόπηση με 17%, η Μαρίν Λεπέν, υποψήφια του «Εθνικού Μετώπου», ανέβασε τους τόνους, προβάλλοντας προφίλ πατριώτη που θα διώξει τους μετανάστες.