Στο σημαντικότατο κείμενο του Β.Ι. Λένιν (22/4/1870-21/1/1924) «Η προλεταριακή επανάσταση κι ο αποστάτης Κάουτσκι» θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή, ημέρα που συμπληρώνονται 142 χρόνια από την γέννηση του ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης και του διεθνούς προλεταριάτου. Η εκπομπή θα μεταδοθεί στη 1-3 μμ από τον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Ο Β.Ι. Λένιν έχοντας διαρκώς σταθερό και ακλόνητο μέτωπο ενάντια στον αναθεωρητισμό, συνέγραψε το κείμενο αυτό με άμεση αφορμή την μπροσούρα του «ιδεολογικού ηγέτη» της Β' Διεθνούς Κάρλ Κάουτσκι με τίτλο «Η δικτατορία του προλεταριάτου», στην οποία ο Κάουτσκι διαστρέβλωνε τη μαρξιστική διδασκαλία για την σοσιαλιστική επανάσταση και τη δικτατορία του προλεταριάτου, συκοφαντώντας ταυτόχρονα το Σοβιετικό κράτος και το Μπολσεβίκικο Κόμμα.

Ο «καουτσκισμός» συνένωνε την πίστη στο μαρξισμό στα λόγια με την υποταγή στον οπορτουνισμό στην πράξη, γεγονός που τον έκανε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή αναθεωρητισμού. Η πάλη του Λένιν ενάντια στον αναθεωρητισμό με την ανάπτυξη θέσεων, η τεράστια σημασία των οποίων διατηρείται ατόφια ως τις μέρες μας, απέδειξε και σε αυτό το κείμενό του, την προδοσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης από τον Κάουτσκι, καθώς «έπαιρνε» από το μαρξισμό ό,τι ήταν αποδεκτό από την αστική τάξη και ταυτόχρονα δεν αναγνώριζε το σπουδαιότερο, δηλαδή πως το προλεταριάτο μπορεί να νικήσει μόνο όταν εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του και αφού τσακίσει το αστικό κράτος και την αντίσταση της αστικής τάξης.

Στο έργο του, ο Λένιν αποδεικνύει με ιστορικά παραδείγματα και τη ζωντανή πείρα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στο Σοβιετικό προλεταριακό κράτος, ότι και η πιο δημοκρατική αστική δημοκρατία είναι στην ουσία δικτατορία της αστικής τάξης και των εκμεταλλευτών πάνω στις εργαζόμενες μάζες.

Ταυτόχρονα ο Λένιν αναδεικνύει την ουσία της δικτατορίας του προλεταριάτου ως ανώτερου τύπου δημοκρατίας που εξασφαλίζει στην πράξη την άσκηση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που η εργατική τάξη κατέκτησε με την προλεταριακή επανάσταση.

Στο ίδιο έργο ο Λένιν αναφέρεται στη μεγαλειώδη πολιτική του Μπολσεβίκικου Κόμματος για το στερέωμα της συμμαχίας του προλεταριάτου με τη φτωχή αγροτιά, ενώ ταυτόχρονα και με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν στο σφαγείο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, μιλά με πολύ μεγάλη περηφάνια για το πώς εκπλήρωσαν το Μπολσεβίκικο Κόμμα και το ρώσικο προλεταριάτο το διεθνιστικό τους καθήκον, διαπαιδαγωγώντας ταυτόχρονα εκατομμύρια προλετάριους σε όλο τον κόσμο για τη στάση που πρέπει να κρατήσει η εργατική τάξη, ιδιαίτερα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου.