Κύματα ασυγκράτητου ενθουσιασμού προκάλεσαν στα αστικά ΜΜΕ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας αλλά και στα κόμματα του μονόδρομου της ΕΕ, οι δηλώσεις του Φρ. Ολάντ ότι «σε περίπτωση που εκλεγώ θέλω να ανακουφίσω το φορτίο των Ελλήνων. Η Ελλάδα θα πρέπει να επανακτήσει ένα επίπεδο ανάπτυξης». «Γαλλική επανάσταση - Σχέδιο σωτηρίας (και) για την Ελλάδα», αναφωνούν στο πρωτοσέλιδο τίτλος τους «Τα Νέα», «Γκρεμίζει το τείχος της Μέρκελ ο Ολάντ», αποφαίνεται το «Εθνος». Στο ίδιο μήκος κινήθηκαν και οι δηλώσεις των εκπροσώπων των κεντροαριστερών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ) που πήραν αργότερα τη σκυτάλη. Ο στόχος είναι ολοφάνερος. Να καλλιεργήσουν τις αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος στην κρίση μέσα στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ αρκεί να αλλάξουν λίγο οι συσχετισμοί, αρχίζοντας με την εκλογή σοσιαλιστή προέδρου στη Γαλλία. «Γι' αυτό ψήφισε τώρα τα κόμματα που πιστεύουν στο μονόδρομο της ΕΕ ώστε να συνεχιστεί η απρόσκοπτη εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου που θα διασφαλίσει την παραμονή μας στο ευρώ», είναι το πρακτικό «διά ταύτα» αυτής της προπαγάνδας. Μόνο αν ο λαός αποφάσιζε την πολιτική αυτοκτονία του θα το προσυπόγραφε. Είναι τραγική αυταπάτη να προσδοκά «φως» και ελπίδα από την πλευρά της ΕΕ, δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Αυτή ακριβώς υπηρετεί η περιβόητη «επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου» ή το «αναπτυξιακό σύμφωνο» που επαγγέλλεται ο υποψήφιος Γάλλος σοσιαλιστής. Το επιβεβαιώνει άλλωστε πανηγυρικά η επιστολή που προτίθεται να στείλει στην ΕΕ την επομένη της εκλογής του, που περιλαμβάνει αποκλειστικά επιπρόσθετα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Μάλιστα, στενός συνεργάτης του Ολάντ φρόντισε να καθησυχάσει τις «αγορές», δηλώνοντας στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ότι «ο Ολαντ ίσως συμβιβαστεί με μια προσθήκη στο δημοσιονομικό σύμφωνο, αντί να απαιτήσει πλήρη αλλαγή του», αίτημα που έσπευσε ασμένως να αποδεχθεί ο εκπρόσωπος της γερμανικής καγκελαρίας...