ΑΛΓΕΡΙ.--

Tονίζει το PADS μεταξύ άλλων: «Για να καταγγελθεί η αυθαιρεσία, η περιχαράκωση της πολιτικής ζωής, οι κοινωνικές αδικίες και η συσσώρευση του πλούτου της χώρας στα χέρια μιας μειοψηφίας: ψηφίστε λευκό ή υποστηρίξτε ανεξάρτητους υποψηφίους που υπερασπίζονται πραγματικά τις κοινωνικές και πολιτικές διεκδικήσεις των εργαζομένων, τις δημοκρατικές ελευθερίες, την εθνική κυριαρχία της χώρας απέναντι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Οι κομμουνιστές επισημαίνουν ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, τα ρεύματα της προόδου δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια που θέτει η εξουσία για να τους εμποδίσει να έχουν τους υπερασπιστές των πολιτικών και κοινωνικών τους διεκδικήσεων στο κοινοβούλιο».

Στα 48.546 εκλογικά τμήματα αναμένονταν 21,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Το μεγαλύτερο στοίχημα είναι η συμμετοχή, καθώς το 2007 δεν ξεπέρασε το 36%, αφού στις περισσότερες παλαιότερες αναμετρήσεις, ακόμη και όταν τα φαινόμενα νοθείας δεν ήταν εκτεταμένα, η πλειοψηφία των βουλευτών ήταν πλήρως ελεγχόμενη από τον πρόεδρο. Προσπαθώντας να δώσει αξιοπιστία στη διαδικασία, ο, επί χρόνια, πρόεδρος Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα κάλεσε 500 ξένους παρατηρητές από ΟΗΕ, Αραβικό Σύνδεσμο, Ευρωπαϊκή Ενωση, Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης και ΜΚΟ, οι οποίοι, όμως, δεν έχουν πρόσβαση στους εθνικούς εκλογικούς καταλόγους.

Το μέγα ερώτημα είναι αν, τελικά, η λαϊκή οργή, ελλείψει άλλης πολιτικής έκφρασης, κατευθυνθεί στους ισλαμιστές, όπως έγινε τους τελευταίους μήνες σε Μαρόκο, Τυνησία και Αίγυπτο. Η υπάρχουσα αλγερινή ηγεσία, σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί συνέχεια της εξουσίας που είχε πραξικοπηματικά αναλάβει ο στρατός, στις αρχές της δεκαετίας του '90 προκειμένου να αποτρέψει την ανάδειξη στην εξουσία του Ισλαμικού Μετώπου Σωτηρίας, που τότε είχε κερδίσει τις εκλογές. Τότε, η χώρα οδηγήθηκε σε έναν αιματηρότατο και πολυετή εμφύλιο που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 200.000 ανθρώπους, ενώ την ίδια ώρα, η στρατιωτική ηγεσία έκλεινε συμφωνίες με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μονοπώλια για να εκμεταλλευτούν τον ενεργειακό και άλλο πλούτο της χώρας. Σήμερα, στην Αλγερία, μία από τις πλουσιότερες χώρες της βόρειας Αφρικής, η ανεργία επισήμως κυμαίνεται στο 10%, αλλά ανεπισήμως στις ηλικίες μέχρι 30 χρόνων (που αποτελούν και το 70% του πληθυσμού) ξεπερνά το 20%.