«Πρωταγωνιστής» του μυθ-ιστορήματος είναι ο καταγόμενος από τη Φυλή της Αττικής, από το Δήμο Στειριέων, γιος του πλούσιου Λύκου, που διδάχθηκε την ποίηση, τη μουσική και τη ρητορική. Πρόκειται για τον μετέπειτα στρατηγό Θρασύβουλο, τον πιστό συμπαραστάτη της Δημοκρατίας του Περικλή, ο οποίος δεν πολέμησε μόνο τους Σπαρτιάτες στη διάρκεια του - ολέθριου τελικώς για την Αθήνα - 30χρονου Πελοποννησιακού Πολέμου. Πολέμησε και τους Τριάκοντα Τυράννους, που επέβαλε η νικήτρια Σπάρτη και πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της ολιγαρχίας, ποθώντας να επανέλθει η Δημοκρατία στις Πόλεις - συμμάχους της Αθήνας. Πόθος που δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Θρασύβουλος, αν και τυραννομάχος και πάντα συμπαραστάτης των φτωχών αγροτών, το καλοκαίρι του 390 στρατοπεδευμένος κοντά στις όχθες του ποταμού Ευρυμέδοντα, δολοφονήθηκε μεσάνυχτα, ενώ κοιμόταν στη σκηνή του, από φτωχούς αγρότες δίκαια αγανακτισμένους με τη βία και την αρπαγή του «έχειν» τους από ορισμένους στρατιώτες, λαθεμένα την απέδωσαν σε διαταγή του Θρασύβουλου. Γύρω από το πρόσωπο και την πορεία του Θρασύβουλου, ο συγγραφέας συμπυκνώνει τη διαπάλη των ιδεών και της Δημοκρατίας με την Τυραννία και Ολιγαρχία και «ζωγραφίζει» την κοινωνική και πολιτισμική «τοιχογραφία» της Αθήνας τον καιρό της ακμής και των «θαυμάτων» της, αλλά και τη σταδιακή παρακμή της μετά το θάνατο του Περικλή.