Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει στην επιστολή προς τον Α. Σαμαρά: «Σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία με τη δαμόκλειο σπάθη της κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής και της διασάλευσης της κοινωνικής ειρήνης, θέτουμε υπόψη σας τα πλέον κρίσιμα και άμεσης προτεραιότητας συλλογικά ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους της χώρας». Παίζοντας το ρόλο του «δεξιού χεριού» της κυβέρνησης και κυρίως της μεγαλοεργοδοσίας, την προειδοποιεί ότι πρέπει να υπάρξουν κάποιες δράσεις σε κατεύθυνση εκτόνωσης της κατάστασης, ώστε να μην «καταρρεύσει η κοινωνική συνοχή» και να μη «διασαλευτεί η κοινωνική ειρήνη.
Αντίστοιχα, όμως, και στις δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ για την τρόικα, αναφέρεται: «Με την εμμονή της τρόικας και τις κυβερνητικές πολιτικές που ασκήθηκαν έχει καταρρεύσει κάθε έννοια κοινωνικού διαλόγου, κοινωνικής διαπραγμάτευσης και σεβασμού των αποτελεσμάτων αυτής της διαπραγμάτευσης». Το πρόβλημά τους δηλαδή είναι μην και σταματήσουν οι εργάτες να προσέρχονται στους «διαλόγους», όπου καθορίζεται η ένταση και ο τρόπος με τον οποίο προχωρά η λεηλάτηση των κατακτήσεων και των αναγκών τους...