Το ΚΚΕ θεωρούσε και θεωρεί πλαστό το διαχωρισμό «μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί» και επαληθεύεται από την ίδια την πραγματικότητα. Ενα «αντιμνημονιακό» κόμμα, όπως η ΔΗΜΑΡ, συγκυβερνά σήμερα με δυο καραμπινάτους «μνημονιακούς» και ο ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά σήκωνε «αντιμνημονιακή» παντιέρα, τσακώνεται τώρα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το ποιος μπορεί να αναδιαπραγματευτεί (και όχι βέβαια να καταργήσει) καλύτερα το μνημόνιο. Αρα, είχε δίκιο το ΚΚΕ όταν έλεγε ότι τα κόμματα της ΕΕ χρησιμοποιούν το «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» για να συγκαλύψουν την ενιαία στρατηγική τους, όπως απέδειξαν οι ίδιες οι εξελίξεις.
Τα μνημόνια ήταν μοχλός για την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων, που συμβάλλουν ώστε οι καπιταλιστές να ξοδεύουν πολύ λιγότερο κεφάλαιο σε σχέση με πριν για την πληρωμή των εργατών, για να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση σε όφελός τους, αντισταθμίζοντας έτσι τη χασούρα των κερδών τους λόγω κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε συμφωνεί ότι υπάρχει οικονομική καπιταλιστική κρίση, αλλά «κρίση χρέους». Γι' αυτό ψάχνει συνταγές για την αποπληρωμή μέρους του χρέους και για την ανάπτυξη της οικονομίας, δηλαδή των καπιταλιστών.
Αρα, ο ΣΥΡΙΖΑ «τα δίπλωσε» από την αρχική τοποθέτησή του για κατάργηση του μνημονίου, γιατί ήξερε ότι χωρίς την κατάργηση των μεσοπρόθεσμων, της δανειακής, όλων των εφαρμοστικών νόμων, κατάργηση του μνημονίου δεν έστεκε. Κατάργηση του μνημονίου, σημαίνει κατάργηση του ενιαίου πακέτου. Αλλά αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση όχι μόνο με την ΕΕ, της οποίας είναι λάτρης, αλλά και με τη στρατηγική του κεφαλαίου στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελός του. Το καλωσόρισμα στο ΚΚΕ, λοιπόν, πάει να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού, τόσο ως προς το περιεχόμενου της πρότασης νόμου του ΚΚΕ, όσο και ως προς την κάλπικη αντιμνημονιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Παπαδημούλης λέει ακόμα ότι το κόμμα του είναι θετικό απέναντι στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Σκόπιμα αποφεύγει να πει αν θα ψηφίσουν την πρόταση στο σύνολό της ή όχι. Ο λόγος είναι αυτός που ο ίδιος ομολογεί. Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης και της παραμονής της χώρας στην ΕΕ. Αρα, παραδέχεται ότι η στρατηγική του δεν του επιτρέπει να ψηφίσει ένα νόμο ο οποίος καταργεί μνημόνια, δανειακές, μεσοπρόθεσμα και όλους τους αντεργατικούς νόμους. Θεωρείται από την ΕΕ μονομερής ενέργεια απέναντι στη συμφωνία για τα δάνεια και αντικειμενικά έρχεται σε αντίθεση με τη στρατηγική της πλουτοκρατίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, επί της ουσίας λέει ότι το κόμμα του θέλει τα δάνεια για τις τράπεζες. Αλλά και για να υπάρχει χρήμα στα κρατικά ταμεία, για την έξοδο από την κρίση και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Και βεβαίως, για να πληρωθεί το χρέος που ο ίδιος αναγνωρίζει.
Επιπλέον, η διαβεβαίωση ότι είναι πιστοί στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, σημαίνει ότι δεν ψηφίζουν και δεν αποφασίζουν τίποτα που θα μπορούσε να διαταράξει τις σχέσεις της χώρας με την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Πολύ περισσότερο, μια πρόταση νόμου όπως αυτή του ΚΚΕ, που αντικειμενικά οδηγεί σε ρήξη με τη λυκοσυμμαχία, γι' αυτό και απαντάει στο πραγματικό λαϊκό συμφέρον.