Τη βολική για τον ίδιο αλλά επιζήμια για το λαό λογική των ίσων αποστάσεων επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά στις εξελίξεις στη Συρία, την ώρα που η ιμπεριαλιστική επέμβαση κλιμακώνεται και αντικειμενικά προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη της αγωνιστικής εγρήγορσης των εργαζομένων, συνολικά του ελληνικού λαού. Ανάγκη που δεν υπηρετείται με μισόλογα και με απόκρυψη της αλήθειας.

Σε ανακοίνωσή του λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «εμφύλιο πόλεμο στη Συρία» και για «πάνω από 17 χιλιάδες νεκρούς στη Συρία από το Μάρτη του 2011, που άρχισε η συριακή λαϊκή εξέγερση»! Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει τα τεκταινόμενα στη Συρία περίπου ως εξής: Από τη μια το «τυραννικό οικογενειοκρατικό καθεστώς Ασαντ δεν θέλησε να ακούσει ούτε στιγμή τα αιτήματα της λαϊκής εξέγερσης για δημοκρατία και ελευθερία» και από την άλλη «οι αντικαθεστωτικοί (...) δεν θέλουν να συζητήσουν μια συμβιβαστική λύση ώστε να τερματιστεί η αιματοχυσία». Και κάπου στη μέση αυτών ο «εξεγερμένος» λαός κατά το ΣΥΡΙΖΑ, που υφίσταται τη διαμάχη «καθεστωτικών» - «αντικαθεστωτικών».

Εκτιμά ότι «η συνέχιση του εμφυλίου πολέμου δίνει προσχήματα για την εκπόνηση σχεδίων για μια στρατιωτική επέμβαση τύπου Λιβύης» και μέμφεται την ελληνική κυβέρνηση γιατί «απουσιάζει από τις ειρηνικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται διεθνώς»!

Αυτή είναι η αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μακράν απέχει της πραγματικότητας. Η Συρία βρίσκεται προ πολλού στο μάτι του κυκλώνα και αποτελεί το πεδίο εκδήλωσης σκληρών ανταγωνισμών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που παρεμβαίνουν απροκάλυπτα προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, αλλά και Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, όπως και Ρωσία και Κίνα). Οπως ακριβώς έπραξαν και στην περίπτωση της Λιβύης, το παράδειγμα της οποίας είναι αποκαλυπτικό και δεν επιτρέπει κανενός είδους αμφιβολία για το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές όπου Γης....