«Η Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί αποθηκευτικό και διαμετακομιστικό κέντρο απαγορευμένων ουσιών, που διακινούνται εκτός από τη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Οι έμποροι και διακινητές αυτών των ουσιών κυκλοφορούν ελεύθεροι και ασύδοτοι στους αθλητικούς χώρους. Είναι εν πολλοίς γνωστοί και μια συντονισμένη έρευνα των αρμόδιων κρατικών αρχών θα τους έστελνε στη φυλακή, όπως συνέβη σε όλες τις σοβαρές χώρες, όταν οι αρμόδιοι αποφάσισαν να πλήξουν αυτή τη μάστιγα». Οι διαπιστώσεις αυτές περιλαμβάνονται σε ανακοίνωση που εξέδωσε χτες ο ΣΕΓΑΣ.

Και μόνο το γεγονός ότι η επιβεβαίωση του κοινού μυστικού, ομολογείται από την ομοσπονδία, δίνει άλλη βαρύτητα. Αναδεικνύει (ξανά) ότι οι ταγοί, με ή χωρίς εισαγωγικά, ξέρουν αλλά δεν πράττουν. Και το ερώτημα που πρέπει άμεσα, ολοκληρωμένα και πειστικά να απαντηθεί είναι γιατί; Επίσης «φωτίζονται» και πάλι οι τεράστιες ευθύνες των αρμοδίων (δεν εξαιρείται η ομοσπονδία, παρά την απαρίθμηση - αναποτελεσματικών εκ των πραγμάτων - δικών της ενεργειών), αλλά και το γεγονός ότι οι αιτίες είναι πολύ βαθύτερες από ορισμένους «κακούς», «παραστρατημένους» και «εξαιρέσεις»...

Στην τοποθέτηση του ΣΕΓΑΣ η «κριτική από στόματα υπευθύνων» χαρακτηρίζεται «υποκρισία» που «παίρνει διαστάσεις θράσους ή ανευθυνότητας». Επισημαίνεται ότι στη χώρα μας (σ.σ. παρά τις, κατά καιρούς, περί του αντιθέτου εξαγγελίες) «δεν υπάρχει ακόμα ένα πλήρες εργομετρικό και ερευνητικό κέντρο που να υποστηρίζει επιστημονικά και με απόλυτα θεμιτούς τρόπους και μέσα τους Ελληνες αθλητές και πρωταθλητές στην προσπάθειά τους για βελτίωση των επιδόσεων, με αποτέλεσμα να οδηγούνται πιο εύκολα στους εμπόρους και διακινητές απαγορευμένων ουσιών».

Επίσης «τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχει διακοπεί η χρηματοδότηση του ΕΣΚΑΝ και του εργαστηρίου ελέγχου ντόπινγκ του ΟΑΚΑ, με αποτέλεσμα να έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο οι έλεγχοι ακόμη και σε υποχρεωτικές από το νόμο αγωνιστικές εκδηλώσεις. Με εντολή δε της προηγούμενης ηγεσίας της ΓΓΑ η υποχρέωση καταβολής των σχετικών δαπανών μεταβιβάστηκε στις Αθλητικές Ομοσπονδίες, οι προϋπολογισμοί των οποίων περικόπηκαν επίσης δραματικά. Αυτό είχε ως παρεπόμενο, απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό αποτέλεσμα, ο ελέγχων να εξαρτάται από τον ελεγχόμενο σε ό,τι αφορά την καταβολή των εξόδων, αλλά και της αμοιβής των ελεγκτών»...