Γρηγοριάδης Κώστας

Αν αποκρυπτογραφήσουμε την παραίνεση Στουρνάρα, εύκολα διαπιστώνουμε ότι ζητώντας «να μείνουμε στο παιχνίδι» ο υπουργός εννοεί ότι πρέπει να συνεχιστεί η συνεργασία που έχει η κυβέρνησή του με την τρόικα και ειδικά με την ΕΕ, όπου εκτιμά ότι μέσα από τις αντιθέσεις κυοφορούνται εξελίξεις, κάτι που με άλλα λόγια σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει επιμονή για να συνεχίσουμε την εφαρμογή των πολιτικών συνεχούς μείωσης των μισθών και συντάξεων, κλιμάκωσης της φορολογικής λεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων, επέκτασης των επαίσχυντων χαρατσιών, προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας, ολοκληρωτικής κατάλυσης του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας και της Παιδείας. Αυτά χρειάζονται για να «μείνουμε στο παιχνίδι», το οποίο όμως ξεκίνησε με το πρώτο μνημόνιο από τα μέσα του 2010 και τελειωμό δεν έχει.

Το βέβαιο είναι ότι οι εργαζόμενοι οφείλουν να αντισταθούν σε κάθε σενάριο που προτείνουν αυτοί που έχουν προκαλέσει την οικονομική χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών. Οφείλουν να απορρίψουν κάθε ιδέα επιμήκυνσης αυτής της βάρβαρης πολιτικής που προσπαθεί να ρίξει όλα τα βάρη της κρίσης του κεφαλαίου στα κεφάλια των εργαζομένων. Γιατί αν περιμένουμε λύσεις από τα επιτελεία που υπηρετούν την άρχουσα τάξη και τους εκπροσώπους της, τότε είναι βέβαιο ότι όσο «μένουμε στο παιχνίδι» τόσο λιγότεροι θα είναι αυτοί που θα μένουν ζωντανοί!