Δε σημειώνουμε τα παραπάνω, πάντως, ορμώμενοι από τις επιθυμίες μας. Ούτε μόνον από τη λογική εξέταση και ανάλυση των γεγονότων και των εξελίξεων. Η αποκάλυψη και η συνειδητοποίηση της απάνθρωπης πολιτικής του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια από τους λαούς είναι μια βασανιστική μεν, αλλά καθημερινή διαδικασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σημείωμα του Κ. Ι. Αγγελόπουλου, στην προχτεσινή «Καθημερινή». Γράφει ανάμεσα σε άλλα: «Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα Βαλκάνια επιβεβαιώνουν την οικτρή αποτυχία μιας πολιτικής που ακολούθησαν από το 1991 οι Ευρωπαίοι της ΕΕ και οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη συνέχεια με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα...

Ανόητες ευρωπαϊκές πολιτικές (με πρωταγωνιστή τη Γερμανία στην πρώτη κρίσιμη φάση) και ευρω - ατλαντική συνεργασία, διά των "ανθρωπιστικών" όπλων σε δεύτερη φάση, οδήγησαν τα πράγματα εκεί όπου υποτίθεται ότι οι ευφυείς ηγεσίες των "μεγάλων" δεν ήθελαν να φθάσουν...

Πρόκειται για τον εξευτελισμό μιας ολόκληρης πολιτικής "λογικής", στο κέντρο της οποίας ήταν εξ αρχής η οπωσδήποτε ταχεία διάλυση της ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να ευθυγραμμιστούν συνολικώς τα Βαλκάνια με τη "νέα τάξη". Το τι μπορεί να κόστιζε αυτό σε ζωές και τι είδους συνέπειες θα είχε σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη δεν απασχόλησε τους αρχηγούς της ευρωατλαντικής συνεργασίας, που καθημερινά προβάλλουν τα αγαθά της "παγκοσμιοποίησης"».