ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΕΡΜΑ ΚΑΙ ΨΟΦΑΝΕ; «Η ανεργία θα εκτοξευθεί το επόμενο έτος στο 24,7% από 23,5% φέτος με παράλληλη μείωση της απασχόλησης κατά 3%. Από τα 7,8 δισ. ευρώ νέα μέτρα, τα 7,3 δισ. ευρώ προέρχονται από περικοπή δαπανών και τα υπόλοιπα από παρεμβάσεις στα έσοδα. Παρ' όλα αυτά τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού δεν αυξάνονται αλλά μειώνονται από τα 48,9 δισ. ευρώ στα 46,7 δισ. ευρώ εξαιτίας των μειώσεων μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, οι οποίες θα εντείνουν την ύφεση και θα προκαλέσουν νέο πλήγμα στα ταμεία» (στο ΕΘΝΟΣ / ηλεκτρονική έκδοση).

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ: «Η εφορία θα θεωρήσει ως τεκμαρτά εισοδήματα τα ποσά που γλιτώνουν όσοι μένουν σε δική τους κατοικία» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΕΝΤΟΛΗ ΘΑΝΑΤΟΥ: «Ακουσα τον υπουργό Υγείας να εξηγεί ότι δεν μπορεί να κόψει άλλες δαπάνες χωρίς να πληγούν οι παροχές υγείας. Αλλά αυτή ακριβώς είναι η δουλειά του: να ξαναδεί από την αρχή τις παροχές υγείας. Διότι το κόστος τους (μεταξύ άλλων) μας έριξε έξω. Πράγμα που σημαίνει ότι οι δημόσιες παροχές υγείας πρέπει να γίνουν σίγουρα και λιγότερες και φθηνότερες» (στα ΝΕΑ).

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Το μείγμα γίνεται επικίνδυνο (...) ο πεσιμισμός βασιλεύει, αφού τα μέτρα είναι απίστευτα σκληρά (...) ουδείς πιστεύει ότι με αυτά λύνεται το πρόβλημα και ότι δεν θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα (...) οι εξελίξεις στους θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας εμπνέουν μεγάλη απαισιοδοξία (...) Μπροστά μας ανοίγονται δύο δρόμοι. Ο ένας είναι εκείνος που ακολούθησε μεταπολεμικά η Ιταλική Δημοκρατία: Μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής συνεννόησης για την ανασυγκρότηση της χώρας. Ο δεύτερος είναι ο δρόμος στον οποίο σύρθηκε μεταπολεμικά η Ελλάδα: Μεγάλου διχασμού, αυταρχισμού, καταστροφής ανθρώπινων γενιών και παραγωγικών δυνατοτήτων. Μακάρι να μπορέσουμε να επιλέξουμε τον πρώτο (...) στη βάση ενός συνολικού σχεδίου που (...) θα μπορέσει να διεκδικήσει τη στήριξη του μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού. Γιατί χωρίς αυτήν τη στήριξη, η χώρα δεν βγαίνει από τα τραγικά αδιέξοδά της» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).