Το βιβλίο του συγγραφέα και Ι. Μ. Ηλία Κουρκουνάκη φιλοξενούμε σήμερα «Μυστικά της προπόνησης στο σκάκι» και στο κεφάλαιο - Αγωνιστικά Θέματα - μας συμβουλεύει: Παλιά έλεγαν ότι για να κερδίσεις μια παρτίδα εναντίον του Αλιέχιν (Παγκόσμιος πρωταθλητής 1927-'35 και 1937-'46) έπρεπε να τον νικήσεις τρεις φορές: μία στο άνοιγμα, μία στο μέσον και μία στο φινάλε.

Φυσικά, πρόκειται για υπερβολή, όπως όμως κάθε χιουμοριστική παρατήρηση, κρύβει κάποια μεγάλη αλήθεια. Οι κορυφαίοι παίκτες δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια ακόμα και κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Χαρακτηριστικά, ο Εμ. Λάσκερ (Παγκόσμιος Πρωταθλητής που κράτησε τον τίτλο για πολλά χρόνια, 1894-1921) είχε πει ότι ακόμα και οι φαινομενικές απελπιστικές θέσεις κρύβουν μέσα τους πολλές αμυντικές δυνατότητες.

Αντίθετα, παίκτες με πιο αδύνατο χαρακτήρα εγκαταλείπουν τον αγώνα στο μυαλό τους πρόωρα, με αποτέλεσμα να έρθει σύντομα και η ήττα στη σκακιέρα. Μερικές φορές, μάλιστα, εγκαταλείπεται και η ίδια η παρτίδα τη στιγμή που υπάρχουν δυνατότητες νίκης!

Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου, βλέπουμε, ίσως, την πιο διάσημη άκαιρη εγκατάλειψη όλων των εποχών, επειδή έχει αναδημοσιευτεί σε πάρα πολλά περιοδικά και βιβλία. Τα μαύρα είδαν ότι ο καρφωμένος αξιωματικός στο δ4 απειλείται περισσότερες φορές απ' όσες μπορεί να υποστηριχθεί και εγκατέλειψαν. Κρίμα, γιατί μπορούσαν να κερδίσουν αμέσως, αν είχαν τη διάθεση να ψάξουν... Η παρτίδα παίχτηκε το 1902 στο Μόντε Κάρλο μεταξύ των Ποπιέλ - Μάρκο και το τι έπρεπε να παίξει ο μαύρος - αν δεν το ανακαλύψετε - θα το δούμε στο επόμενο φύλλο του «Ρ».