Ο Α. Τάσσος

Τεχνίτης και ποιητής, ο χαράκτης Τάσσος δώρισε στο λαό μας και στην Τέχνη ένα έργο πρωτότυπο και ρωμαλέο που άνοιξε νέους ορίζοντες στην ελληνική και παγκόσμια χαρακτική. Ο Αναστάσιος Αλεβίζος γεννήθηκε στην Λευκοχώρα Μεσσηνίας το 1914, το 1919 η οικογένεια του εγκαθίσταται στην Αθήνα, το 1927 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής δίπλα στον Γιώργο Κωτσάκη και το 1930 εγγράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου το 1932 γίνεται μαθητής του Γιώργου Κεφαλληνού.

Το 1930 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και κατόπιν του ΚΚΕ. Τα πρώτα του ζωγραφικά σχέδια δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι» το 1932, ενώ στη συνέχεια στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύθηκαν χαρακτικά του καθώς και το κείμενό του «Ξυλογραφία: Η Τέχνη των μαζών». Ηδη από τα πρώτα έργα του είναι ολοφάνερη η κοινωνική και πολιτική διάσταση της δουλειάς του που αποδίδει θέματα από την σκληρή καθημερινότητα και τους αγώνες της εργατικής τάξης.

Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος βρίσκει το δάσκαλο του Τάσσου, τον Γ. Κεφαλληνό, και τους επίλεκτους μαθητές του μπροστάρηδες στην ενίσχυση του πρώτου αντιφασιστικού αγώνα του λαού μας, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής και της Αντίστασης, ο Τάσσος δούλεψε στην Επιτροπή Διαφώτισης της ΚΟΑ με καθοδηγήτρια την Ηλέκτρα Αποστόλου. Η προσφορά του στον παράνομο Αντιστασιακό Τύπο ήταν ανεκτίμητη, ενώ συμμετείχε στο σημαντικότερο έντυπο του οργανωμένου αγώνα, το λεύκωμα ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που κυκλοφόρησε στις 25 Μάρτη 1943.

Το 1944 πήρε μέρος στην πανελλήνια έκθεση στην οποία συμμετείχαν οι εικαστικοί του ΕΑΜ και φυλακίστηκε για 40 μέρες στις φυλακές «Αβέρωφ» μαζί με τους Κεφαλληνό, Κορογιαννάκη και Κανά. Συμμετείχε επίσης το 1945 στα λευκώματα «Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά» και «Θυσιαστήριο της λευτεριάς».

Το 1945 επίσης, ιδρύεται από το ΚΚΕ η εκδοτική εταιρεία «Τα Νέα Βιβλία» και ο Τάσσος αναλαμβάνει καλλιτεχνικός υπεύθυνος.

Το 1948 ο Τάσσος προσελήφθη ως καλλιτεχνικός σύμβουλος στο τυπογραφείο «Ασπιώτη-ΕΛΚΑ», ενώ μετά από διαγωνισμό ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον ΟΕΔΒ εικονογραφώντας σχολικά βιβλία, σχεδιάζοντάς τα εξαρχής.

Κατά τη δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής με σταδιακή εγκατάλειψη του χρώματος και στροφή στο ασπρόμαυρο. Ιδιαίτερη και ξεχωριστή στιγμή στην καλλιτεχνική δημιουργία του Τάσσου αποτελεί η εικονογράφηση των εξωφύλλων των δίσκων της Σωτηρίας Μπέλλου.

Κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, έζησε αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Tο 1978 με αφορμή την σύγκληση του 10^ου Συνεδρίου του ΚΚΕ -του πρώτου νόμιμου μετά το 1945- ο Τάσσος κυκλοφόρησε το λεύκωμα «Δέκα επιλογές από την ποίηση του Γ. Ρίτσου» και τη «Χαρακτική» του.

Ο σ. Τάσσος που του αρκούσε «η μυρουδιά του τυπογραφικού μελανιού» για να συνεχίσει να ιστορεί τους αγώνες του λαού, «έφυγε» στις 13 Οκτώβρη 1985.