Σε πολύ επικίνδυνα «μονοπάτια» οδηγεί η κυβέρνηση το πλαίσιο προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, χάριν της καπιταλιστικής ανάπτυξης και με αφορμή την κρίση. Η νομική θωράκιση της ασυδοσίας του κεφαλαίου έναντι των απαραίτητων και πολύ σημαντικών σωστικών αρχαιολογικών ανασκαφών, με αφορμή τα μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά έργα, σε βάρος βέβαια των αρχαιοτήτων, συνεχίζεται.

Συγκεκριμένα, με το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, με τίτλο «Διαμόρφωση φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις» και στο άρθρο 4 συστήνονται 70 οργανικές θέσεις στη Γενική Γραμματεία Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου, εκ των οποίων οι έξι προβλέπονται... για αρχαιολόγους!

Τι δουλειά έχουν οι αρχαιολόγοι σε μια υπηρεσία που συστάθηκε, για να κάνει «φιλικότερο» το επενδυτικό «περιβάλλον» στο κεφάλαιο; Σύμφωνα με το Κεφάλαιο Β' του νομοσχεδίου που «αφιερώνεται» στην «Επιτάχυνση της διαδικασίας στρατηγικών και ιδιωτικών επενδύσεων», συγκεκριμένα στο άρθρο 9 αναφέρεται: «Για την πραγματοποίηση στρατηγικών επενδύσεων δύναται με προεδρικό διάταγμα κατόπιν υποβολής κοινής πρότασης του Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και δικτύων, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, να καθορίζονται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, οι ειδικοί όροι ανάδειξης και προστασίας αρχαιοτήτων και άλλων μνημείων που ενδεχομένως να εντοπίστηκαν κατά την υλοποίηση της επένδυσης ή να υφίσταντο πριν την έναρξή της. Μετά από την έκδοση του ανωτέρω προεδρικού διατάγματος της παρούσης παραγράφου δεν απαιτείται η έκδοση άλλης απόφασης από υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού»!

Πρόκειται για προφανές... «προσπέρασμα» της ισχύουσας αρχαιολογικής νομοθεσίας που καθιστά ως μόνη αρμόδια να αποφανθεί επί ζητημάτων πολιτιστικής κληρονομιάς την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Τώρα, για «επιτάχυνση» των επενδύσεων, η Αρχαιολογική Υπηρεσία «αντικαθίσταται» από υπουργικές αποφάσεις, με τους αρχαιολόγους να μετατρέπονται σε υπαλλήλους - και τυπικά - του υπουργείου Ανάπτυξης!

Αν στα παραπάνω προστεθεί ότι ήδη έχει θεσμοθετηθεί και η άμεση εμπλοκή των ιδιωτών στις σωστικές αρχαιολογικές ανασκαφές στα μεγάλα ιδιωτικά και δημόσια έργα («μνημόνιο συναντίληψης και συνεργασίας» μεταξύ του ΥΠΠΟΤ και του υπουργείου Υποδομών Μεταφορών - Δικτύων το 2010 για την αρχαιολογική έρευνα στα μεγάλα δημόσια έργα, καθώς και ο πρόσφατος νόμος για τη «Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» που ουσιαστικά παραδίδει την αρχαιολογική ανασκαφή στους μεγαλοκατασκευαστές), είναι σαφές ότι ο στόχος δεν είναι μόνο η διάλυση του όποιου δημόσιου χαρακτήρα είχε απομείνει στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, αλλά και η διάλυσή της. Με απώτερο σκοπό να «ξεμπερδέψουν» αστικό κράτος και κεφάλαιο με την πολιτιστική κληρονομιά που δεν χρειάζονται...