Γιατί δε ρωτούν τους Γερμανούς εργάτες, 7 εκατομμύρια από τους οποίους δουλεύουν εδώ και χρόνια με 400 ευρώ το μήνα χωρίς ασφάλιση, στο πλαίσιο του ίδιου «ευρωπαϊκού κεκτημένου» που σήμερα τσακίζει εργασιακά και άλλα δικαιώματα στην Ελλάδα; Γιατί δε ρωτούν τον Γάλλο, στη χώρα του οποίου η λεγόμενη «κοινωνική οικονομία», η τζάμπα δηλαδή εργασία, κάνει θραύση για να καλύψει τις τρύπες που προκαλούν στην παροχή στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών οι ανατροπές σε Υγεία - Πρόνοια και άλλους τομείς; Γιατί δε ρωτούν τον Ιρλανδό, που στο πλαίσιο του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» βίωσε το «ιρλανδικό θαύμα» και τώρα φυτοζωεί από τα αλλεπάλληλα μέτρα για να ορθοποδήσει πάλι το κεφάλαιο; Το «κεκτημένο» της ΕΕ, όπως και κάθε καπιταλιστικής χώρας ή ιμπεριαλιστικού συνασπισμού, είναι φτώχεια για το λαό, κέρδη για το κεφάλαιο. Μόνο στα μυαλά όσων θέλουν να σπείρουν αυταπάτες και να θωρακίσουν τον «ευρωμονόδρομο» και τα μονοπώλια μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκό ευρωπαϊκό κεκτημένο, ακόμα κι αν τα προηγούμενα χρόνια, κάτω από την πίεση του κινήματος και των σοσιαλιστικών κρατών, οι καπιταλιστές αναγκάστηκαν και στις χώρες της ΕΕ να κάνουν παραχωρήσεις, για να διασφαλίσουν τα κέρδη και την εξουσία τους. Αυτό το «κεκτημένο», που επαληθεύει ότι καμιά κατάκτηση δεν είναι ασφαλής στον καπιταλισμό, καλούνται να ανατρέψουν σήμερα οι λαοί, για να ανασάνουν και να ευημερήσουν.