«Εθνική Επιστημονική Επιτροπή» για την εφαρμογή της Σύμβασης για την Προστασία της Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ (2003) θα συστήσει το ΥΠΠΟ.

Τα συμβαλλόμενα κράτη «κατοχυρώνουν ως "εθνικές" και αναδεικνύουν διεθνώς πρακτικές, αναπαραστάσεις, εκφράσεις, γνώσεις και τεχνικές - καθώς και τα εργαλεία, αντικείμενα, χειροτεχνήματα και τους πολιτιστικούς χώρους που συνδέονται με αυτές - και τις οποίες οι κοινότητες, οι ομάδες, τα άτομα αναγνωρίζουν ότι αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους, έθιμα, τελετουργίες, τις εορταστικές εκδηλώσεις τους, τις παραδοσιακές τεχνικές τους, τις προφορικές παραδόσεις συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως φορέα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και τους ιδιωματισμούς τους». Επίσης «υιοθετούν γενικές πολιτικές» για «την αξιοποίηση της λειτουργίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην κοινωνία και την ενσωμάτωση της προστασίας της κληρονομιάς αυτής σε διαρθρωτικά προγράμματα» και «λαμβάνουν μέτρα διαφύλαξης για διασφάλιση της βιωσιμότητας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, συμπεριλαμβανομένων της ταυτότητας, καταγραφής, έρευνας, διατήρησης, εμπλουτισμού, μετάδοσης και αναζωογόνησης των διάφορων παραμέτρων μιας τέτοιας κληρονομιάς».

Τα παραπάνω προωθούν το στόχο του κεφαλαίου για πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού. Ετσι, η άυλη πολιτιστική κληρονομιά, υποκείμενη στις αγοραίες βλέψεις του καπιταλισμού εμπορευματοποιείται μέσω ιδιωτικών φορέων που δραστηριοποιούνται στην ίδρυση ιδιωτικών, θεματικών μουσείων, ή με άμεση υπαγωγή του πολιτισμού στα προγράμματα τουριστικοποίησης, προς όφελος του κεφαλαίου.