Ε, ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ στον όλο χαμό των ενδοκυβερνητικών συνεννοήσεων, των υποτιθέμενων «σκληρών διαπραγματεύσεων» με την τρόικα και της κινδυνολογίας για «πείνα» και «χάος», εμφανίστηκαν και περίπου 5 δισ. νέων μέτρων!

Μάλιστα είναι «απροσδιόριστα» και θα αποφασιστούν κάποια άλλη στιγμή όταν θα... επικαιροποιηθεί το πρόγραμμα της ελληνικής οικονομίας και θα αναπροσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες ο προϋπολογισμός.

Κατά τα άλλα τα μέτρα αυτά θα ήταν «τα τελευταία» και «θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση» και θα «δώσουν νόημα στις θυσίες του ελληνικού λαού». Τα... γνωστά και συνήθη δηλαδή.

Οχι ότι όλα αυτά μας προκαλούν την παραμικρή έκπληξη. Γιατί δεν είναι το ελληνικό δημόσιο χρέος το πραγματικό «βαρέλι χωρίς πάτο». Οι απαιτήσεις της ξένης και εγχώριας πλουτοκρατίας για περισσότερα κέρδη και φτηνή εργατική δύναμη είναι αυτό που δεν τελειώνει ποτέ.

Κι όσο αυτοί θα ζητάνε, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ελληνικές κυβερνήσεις θα «βγάζουν» προγράμματα που όποια μορφή κι αν παίρνουν κάθε φορά, θα τα υλοποιούν σε όφελος των μονοπωλίων. Οπως μπορούν. Είτε με το ψέμα είτε με το βούρδουλα είτε και με τα δύο.

ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ τα σενάρια που ακούγονται και γράφονται στο μεταξύ, για αλλαγές, διαφοροποιήσεις, ανακατατάξεις και μυστήρια μπερδέματα στο πολιτικό σκηνικό. Νέα κόμματα μας λένε θα προκύψουν, νέοι σχηματισμοί και συμμαχίες θα διαμορφωθούν.

Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, ότι θα ανακατέψουν την τράπουλα του πολιτικού τους προσωπικού όπως μπορούν για να αποπροσανατολίσουν και να μπερδέψουν τον κόσμο.

Ομως στην ουσία τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Με την κρίση σε τέτοια ένταση δεν υπάρχουν πολλές πραγματικές επιλογές, μόνον δύο: 'Η θα υπηρετήσει κανείς τις ανάγκες του αδηφάγου κεφαλαίου ή τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.