Η συζήτηση της πρότασης νόμου καθυστέρησε αδικαιολόγητα με ευθύνη της συγκυβέρνησης. Κατά την πάγια τακτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, γίνεται κατά το δοκούν ερμηνεία σχετικού άρθρου του Συντάγματος (73 παρ. 3) και έτσι η πρόταση νόμου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ δεν μπήκε σε ψηφοφορία, με το σκεπτικό ότι προκαλεί «δημοσιονομικό κόστος». Η ερμηνεία αυτή ακυρώνει στην πραγματικότητα τη δυνατότητα κάθε κόμματος της αντιπολίτευσης να ψηφιστεί πρόταση νόμου που καταθέτει, αφού δεν υπάρχει καμία πρόταση νόμου που δεν συνεπάγεται έστω και ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος...

Επίσης, είναι προσχηματική, αφού με βάση τη διάταξη αυτή παρεμποδίζεται η συζήτηση ακόμα και προτάσεων νόμου της αντιπολίτευσης που όχι μόνο δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, αλλά αντίθετα όφελος, όπως η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης, την κατάργηση των πρόσθετων αμοιβών των βουλευτών για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και τη κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, που δεν έχει έρθει ποτέ για συζήτηση.